Productivity ฉบับคนขี้เกียจ

จำได้ไหมว่าเราถูกปลูกฝังคำว่า "คนดีต้องขยัน" มาตั้งแต่เด็ก ขยัน = ได้ดี ขี้เกียจ = โดนดุ โดนมองว่าไม่มีอนาคต
เด็กที่ไม่อยากลุกแต่เช้า = ขี้เกียจ
พนักงานที่ไม่แสดงท่าทีโหมงาน = ขาดแพสชัน
นักเรียนที่ไม่ตั้งใจเรียน 8 วิชา = ไม่มีความพยายาม
แต่ไม่มีใครถามเลยว่า "เขาเหนื่อยจากอะไร?" หรือ "เขาทำสิ่งที่ใช่รึเปล่า?"
เราเลยโตมากับความรู้สึกผิดแบบไม่รู้ตัว เวลาขี้เกียจ
ทั้งที่บางครั้ง... "ความขี้เกียจ" ไม่ใช่ศัตรู แต่เป็น ระบบเตือนภัยล่วงหน้า ว่าเรากำลังใช้พลังผิดที่
แกะความจริง "ขี้เกียจ" กับ "หมดแรง" คนละเรื่อง
เรามักเอาคำว่า "ขี้เกียจ" ไปรวมกับคำว่า "ไม่มีวินัย" หรือ "ไม่เอาไหน" ซึ่งจริง ๆ แล้วมันคนละโลกเลย
ขี้เกียจ = รู้สึกไม่อยากลงมือทำ
หมดแรง = พลังงานไม่พอ แม้อยากทำ
ทั้งสองแบบต้องใช้วิธีแก้ต่างกัน:
ถ้าขี้เกียจเพราะเบื่องาน ต้องเปลี่ยนมุมมองหรือเปลี่ยนวิธีทำ
ถ้าขี้เกียจเพราะเหนื่อย ต้องพัก ไม่ใช่ฝืน
แล้วก็มี "ขี้เกียจแบบอัจฉริยะ" อีกสาย คนที่หาวิธีลัดตลอดเวลา ไม่ชอบทำอะไรเยอะ แต่ชอบหาทางที่ "เร็วกว่าและแม่นกว่า"
พวกนี้คือสายลับ Productivity ที่ซ่อนอยู่กลางดงคนบ้างาน!