วิมานหวานรัก

สมภารไม่กินไก่วัด
แต่สำหรับ มาธุสร เธอคือคนที่เขาชักนำมาเป็นเด็กในปกครอง
และวางแผนว่าจะ กิน ในเวลาที่เหมาะสม
...
เขาแทบไม่รู้ตัวตอนกระชากหล่อนเข้าไปหา
และบดริมฝีปากลงบนใบหน้าตื่นตระหนกนั้น
รู้เพียงแต่ว่าอารมณ์ความรู้สึกในขณะนั้นมันรุนแรงเสียจนหากไม่ได้ทำอะไรสักอย่างเพื่อจัดการเด็กดื้อนั่นให้ละพยศเสียบ้าง
เขาจะบอกกับใครๆ ได้อย่างไรว่าเป็นตัวเองผู้ปกครองของเธอ
ระยะเวลาสี่ปีที่ตั้งใจจะให้สิ่งแวดล้อมของที่นี่
ช่วยฝึกให้มาธุสรรู้จักความเป็นญี่ปุ่นมากขึ้นนั้นเป็นความคิดที่ผิดถนัด
เมื่อหล่อนเรียนรู้ทุกอย่างในแบบที่ชายหนุ่มไม่ต้องการ
...นับตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมสีดำสนิทนั้นถูกย้อมให้กลายเป็นสีบรอนซ์ทองเมื่อสองปีก่อนนั้นครั้งหนึ่ง
รสชาติริมฝีปากของมาธุสรหวานล้ำสมกับความหมายชื่อของหล่อนที่แปลว่าความหวาน
นั่นทำให้ทากาโนริเริ่มรั้งตัวเองไว้ไม่อยู่
สองจิตสองใจระหว่างการหยุดทุกอย่างเอาไว้
หรือเดินหน้าต่อไปเพื่อจะได้ลิ้มลองอะไรที่หอมหวานยิ่งกว่านั้น
อำนาจมืดถูกปลุกเร้าให้ตื่นขึ้น
เมื่อมือข้างหนึ่งสัมผัสถูกความนุ่มหยุ่นและเรียบเนียน
ให้ตาย...มาธุสรไม่ใช่เด็กมัธยมปลายอีกต่อไปแล้ว
หล่อนโตเป็นสาวสะพรั่ง และความสาวของหล่อนกำลังทำให้เขาคลั่ง!!!