เจ้าป่าดงยาง

ก่อนจะถึงวันสงกรานต์ เพียงไม่กี่วัน ฝนหลงฤดู ตกติดต่อกันถึงสองวัน ช่วงเวลานั้น ผมกับไอ้ดอนมาถึงบ้านกันพอดี จึงเห็นคนในหมู่บ้าน ต่างพากันรีบขวนขวาย เตรียมเข้าป่าหาของกินและของขายตามวิสัยปกติ ผมได้โอกาสเหมาะ จึงลองเอ่ยชักชวน เพื่อนสนิทอีกคน ที่โตมาด้วยกันคือไอ้หมาน ออกเที่ยวป่าหาแหย่ไข่มดแดง ซึ่งถือว่าเป็นของสูงและมีราคาแพง รวมไปถึงผักป่าตามฤดูกาล เช่นผักหวาน,ดอกกระเจียว และอื่นๆ อีกมากมายหลายอย่าง ที่พวกเราทั้งหมด เคยได้หาได้กิน ตามป่าโคกโสกดอนตอนเด็กๆ พอได้มีกิจกรรม นำมาทำกับแกล้มสู่กันกิน ให้หวนคำนึงนึกถึงชีวิตในวัยเยาว์ เหตุนี้เอง ผมกับไอ้ดอนและไอ้หมาน จึงได้ประสบพบพานกับประสบการณ์ อันสุดแสนน่าสะพรึง ในคืนอาถรรพ์ก่อนจะถึงวันสงกรานต์..