สองเราให้รักปฏิวัติ

หลังจากใช้ชีวิตเหมือนตายทั้งเป็นมาเจ็ดปีบนความสงบและภาระหน้าที่การงาน จู่ๆ ก็มีเจ้าซาลาเปาแก้มย้วยที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งมาชน แถมยังทำน้ำหกใส่กางเกงเขาอีก จิรัสย์ซึ่งเป็นโรคประหลาดโรคหนึ่งที่เกิดจากปมในใจวัยเด็กจึงต้องถอยออกแล้วเร่งให้เลขาคนสนิทเช็ดคราบสกปรกออกให้หมด ไม่อย่างนั้นสิ่งที่จะตามมาก็คืออาการหวัด คัดจมูก และมีน้ำมูก

"คุณลุงก็ไม่ชอบสกปรกเหมือนกันเหรอครับ?"

...และนั่นคือเสียงที่เจ้าซาลาเปาตัวเตี้ยถามเขา แต่คำถามนั้นก็ยังไม่น่าเจ็บใจเท่าคำถามต่อมา

"หน้าคุณลุงเหมือนแดดดี๊ผมเลย!"

...เจ็บกว่าการเรียกเขาว่าลุงก็คือการที่เจ้าเด็กน้อยมาชี้หน้าเขาแล้วบอกว่าเขาหน้าเหมือนพ่อของเจ้าซาลาเปาตัวเตี้ยนี่แหละ

แต่แล้วสิ่งที่ทำให้เขาช็อคที่สุดก็เห็นจะเป็นแม่ของเจ้าเด็กน้อยนี่

"ปกป้อง! ปกป้อง! ปกป้องอยู่ไหนลูก?"

ผู้หญิงที่ร้องเรียกชื่อลูกชายและกำลังตามหาด้วยสีหน้าเป็นกังวลนั่น... 'มีนา!'

ผู้หญิงที่ทิ้งเขาไปเมื่อเจ็ดปีก่อน ผู้หญิงที่สร้างฝันร้ายให้เขาทุกคืน ผู้หญิงที่ทำให้เขาเหมือนตายทั้งเป็น

แล้วเจ้าซาลาเปาแก้มย้วยนั่น...เป็นลูกของใครกัน?



แต่แล้วไม่ว่าจะด้วยความบังเอิญหรือพรมลิขิต ด้วยความขัดสนเงินทอง ทำให้มีนาต้องมารับงานแม่บ้านที่เงินเดือนค่อนข้างสูงใช้ได้ วันแรกที่ทำงานก็ต้องหอบเจ้าลิงดื้อขึ้นไปบนเพ้นเฮาส์สุดหรูด้วย แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าเจ้าของเพ้นเฮาส์ใหญ่โตหลังนี้จะเป็นของ 'จิรัสย์' บุคคลที่เป็นพ่อของแก้วตาดวงใจของเธอ แต่แล้วเธอก็หนีเขาไม่พ้น จนต้องโดนจับมานั่งคุยกันเป็นเรื่องเป็นราว แต่ก่อนที่จะได้คุย เธอกลับถูกเขาจู่โจมด้วยการประทับจูบลงมาอย่างโหยหา ก่อนจะพ่นประโยคที่ทำให้เธอต้องคิดหนักอย่างลำบากใจ

"เรื่องปกป้องพี่อยากขอสิทธิ์เลี้ยงดูลูก"

...และนี่คือสิ่งที่เธอกลัวที่สุด แต่ประโยคไหนก็ไม่ทำให้เธอช็อคไปมากกว่าประโยคถัดมา

"จดทะเบียนสมรสกัน"