หล่อล่ำขย้ำรัก

“พี่ขอยืมโทรศัพท์หน่อยนะ” โดมินิกเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่หญิงสาวกำลังถืออยู่แล้วแย่งมาหน้าตาเฉย
“ดะ เดี๋ยวสิ โทรศัพท์ของตัวเองก็มี ทำไมใช้”
“เดี๋ยวตอนเย็นคืนให้” เทรนเนอร์หนุ่มเก็บโทรศัพท์ที่เพิ่งแย่งมาใส่กระเป๋ากางเกงของตัวเอง
“ไม่ได้นะ แล้วมินจะใช้อะไรล่ะคะ เอาโทรศัพท์ของมินคืนมาเดี๋ยวนี้นะคะ” มินรญาเริ่มขึ้นเสียงกับชายหนุ่ม
“เบาๆ หน่อยสิ เดี๋ยวคนก็มองกันทั้งร้านหรอก”
“ก็ปล่อยให้เขามองไปสิคะ เขาจะได้รู้กันว่าผู้ชายหน้าตาดีแบบพี่ดอมกำลังขโมยโทรศัพท์ของมิน”
“ขโมยอะไร ก็เราส่งให้พี่เองกับมือ แล้วก็ขอบคุณนะครับที่ชมว่าพี่หน้าตาดี พี่นี่ชื่นใจกับคำชมสุดๆ ไปเลย” คนทำผิดส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผู้หญิงตรงหน้า
‘ส่งบ้าอะไร โดนกระชากจากมือไปหน้าตาเฉยต่างหาก’ หญิงสาวคิดแย้งในใจ
“พี่ดอมแย่งไปต่างหาก อย่ามาเปลี่ยนเรื่องหน่อยเลยค่ะ คืนโทรศัพท์มินมาเดี๋ยวนี้”
“แต่พี่เอาใส่กระเป๋ากางเกงไปแล้ว ทำไงดี?”
“ก็ล้วงเอาออกมาสิคะ”
“พี่ขี้เกียจล้วงกระเป๋าแล้ว ถ้ามินอยากได้ คงต้องล้วง หาเอง” ชายหนุ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“จะดีเหรอคะ” มินรญาถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“แล้วแต่นะ ถ้าไม่ล้วง พี่ก็จะคืนโทรศัพท์ให้เราเย็นๆ โน่น”
“งั้นล้วงก็ได้ค่ะ” สาวอวบลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปหา ชายหนุ่มที่นั่งอีกฝั่งของโต๊ะ
“ล้วงดีๆ นะ ให้จับโทรศัพท์นะ อย่าจับอย่างอื่น เดี๋ยวมันตื่นมาแล้วจะแย่เอา” โดมินิกยิ้มเจ้าเล่ห์สุดๆ