บำเรอรักทัณฑ์ซาตาน

นัยน์ตาคู่นั้นเคยมองหล่อนด้วยความรักบัดนี้หลงเหลือเพียงความเกลียดชัง
วารสา เพิ่งรู้ตัวว่าได้เผลอทำผิดพลาดที่ทิ้งชายคนรักไปเรียนต่อต่างประเทศนานถึงสองปี
วันวานเขารักหล่อนยิ่งกว่าชีวิต
วันนี้เขาเกลียดหล่อนสุดชีวิต เกลียด... จนไม่อยากมองหน้า
หลังสำเร็จการศึกษาหล่อนเดินทางกลับมาหาทว่าเขาไม่เหมือนเดิม
เริ่มจากขาที่เดินไม่ได้...

อัศวเมฆินทร์ จมทุกข์ใช้ชีวิตบนวีลแชร์มานานนับจากถูกวารสาปฏิเสธคำขอแต่งงาน
หัวใจเขาแหลกสลายเป็นผุยผง
ตลอดสองปีข้างกายเขาไม่ได้ว่างเปล่ามี ว่าที่คู่หมั้น คอยดูแล
กำลังจะดีอยู่แล้ว หากหญิงสาวคนเดียวที่เขารักมากและเกลียดมากไม่หวนกลับคืนมา!


------------------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------------------------------


"ค่ะ สาอยู่นี่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"

"แล้วตาเมฆว่ายังไงบ้าง"

"ก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะสาแค่ขอดูแลเขาเท่านั้น"

"แล้วได้เจอหนูปัดหรือยัง"

นี่คือสิ่งที่คุณเต็มเดือนกลัวและค่อนข้างอึดอัดใจกลัวปาริฉัตรจะไม่พอใจอีกทั้งยังกลัวว่าการมาของวารสาจะกลายเป็นปัญหาใหญ่ของอัศวเมฆินทร์

"เจอแล้วค่ะ"

"..."

"สาจะไม่ไปจากที่นี่หรอกนะคะคุณเดือนอย่าเหนื่อยไล่เลย หรือต่อให้คุณปัดหรือคุณเมฆเป็นคนไล่สาก็ไม่ไป"

"รักตาเมฆมากเหรอ..."

"ค่ะ" วารสาหนักแน่นในคำตอบช้อนสายตาขึ้นมาสบประสานกับคุณเต็มเดือน
บอกต่อ

"...สามาทวงคุณเมฆคืน"