วังวนรักลวง

ทานีย์ได้มอบทุกสิ่งทุกอย่างแก่เขา เธอมอบไปทั้งใจ เขาอยากได้อะไร เธอยอมทุกอย่าง เอาอกเอาใจ ตั้งใจรักอย่างลุ่มหลง เต็มที่กับเขา ใส่ใจเขา วางหัวใจอยู่แทบเท้าของเขา ทว่า...

เป็นเพียงสิ่งไร้ค่าให้เขาเหยียบย้ำเล่น จูงจมูกเหมือนควาย ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ จงรักภักดีให้ผู้ที่มีสันดาน เป็นเสือ...

เขาเพียงอยากได้ภรรยาที่เป็นประดับให้เขาได้ ทัศนคติชีวิตคู่ก็แย่ขั้นสุด

จึงตัดสินใจถอยออกมาจากทันที เพราะเธอต้องการคนที่อยากมาเป็นสามีที่ดีและอยากเป็นพ่อ ไม่ใช่คนที่ต้องการมีภรรยาและมีลูก


และเหมือนความรักจะสวนทางกัน เธอเกลียดเขาเข้าถึงกระดูกดำ ในขณะที่เขารักเธอสุดหัวใจ

เป็นทีของเธอที่จะหลอกใช้ความรักของเขาบ้าง


หากวันนั้นเขาแสร้งว่ารักเธอ วันนี้เธอจะแสร้งว่ารักเขาบ้างจะเป็นอะไรไป

หมดประโยชน์ก็จะทิ้งเหมือนขยะ ไม่ยอมหวนกลับมา...





(อคิน)

รู้ว่าเมียหลอก แต่เต็มใจให้เธอหลอก


อดีต

️: ไม่อิ่มแล้วไง กูหากินข้างนอกได้

ปัจจุบัน

: แล้วมึงจะให้กูทำยังไง กูยังไม่ได้ทำเหี้..อะไรเลย

แต่ยายนั่นเชื่อเป็นตุเป็นตะว่ากูนอกใจ อย่าให้รู้นะว่าใครเสี้ยมเมียกูอยู่ จะเหยียบให้จมตีนเลย"



(ทานีย์)

หลวมตัวไปรักเสือที่ไม่รู้จักว่าความรักคืออะไร


"งั้นขอถามหน่อยค่ะ ว่าความรักคืออะไร..."

**********************

"ปล่อยฉันค่ะคุณอคิน เราสองคนมันจบไปแล้ว"

"พี่ไม่ยักเคยรู้ว่าเราจบกันตั้งแต่ตอนไหน โดนทิ้งเหมือนหมาอยู่คนเดียว และไอ้หมาตัวนี้ไม่ยอมให้ทิ้งง่าย ๆ หรอกนะ"

"หมาจรน่ะเหรอคะ ที่ไม่ว่าจะเลี้ยงดีแค่ไหน ก็ยังแอบหนีไปคุ้ยขยะกิน ทั้งยังให้คนแปลกหน้ามากหน้าหลายตาคอยให้อาหารไม่ขาด คงจะอิ่มแปล้จนลืมเจ้านาย ถ้าเป็นหมาจริง ๆ ก็คงจะเอ็นดูอยู่หรอก แต่ถ้าคน ก็ไม่ไหวจะเลี้ยงค่ะ"