มาเฟียวิศวะหลงเมีย

พระเอกเรื่องนี้ ธ.ดำสำหรับทุกคน ธ.เขียวสำหรับเธอ
มีผัวอย่างฉัน ถือเป็นลาภอันประเสริฐ
ประเสริฐกับผีสิ ก็แค่ไอ้โรคจิตดีๆ คนหนึ่ง

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเจ้าพ่อมาเฟียเกิดอยากมาเรียนอีกครั้ง ไม่ใช่อยากหาความรู้ใส่หัว แต่อยากตามล่า 'เธอ' มาขึ้นเตียง

ผู้หญิงที่เผ็ดขนาดนี้ โดนปราบพยศสักทีสองทีขี้คร้านจะคลานเข้ามาหา

--------------------

ตัวอย่างเนื้อเรื่อง

"ปากหวานมากขึ้นเรื่อยๆ นะ"
    เขาเอ่ยมา แต่เธอหน้าแดงรีบเม้มปากทันใดอย่างกลัวว่าเขาจะล่วงล้ำเข้ามาอีก
    "หึ"
   เรย์ยกยิ้มอย่างพอใจในปฏิกิริยาของเธอ ก่อนจะกระซิบเสียงพร่าดั่งจงใจกระตุ้นให้เธอเสียวหัวใจเล่น
    "เธอจะแยกไปเรียนก็ได้...แต่ฟังให้ดี" นิ้วเรียวยาวเกลี่ยแก้มเธอเบาๆ "ห้ามมองผู้ชายคนไหน ห้ามยิ้มให้ผู้ชายคนไหน และห้ามคุยกับผู้ชายคนไหน...นอกจากฉัน"
     นิรินตื่นตระหนกกับคำสั่งเอาแต่ใจนั้น 
    "ตะ...แต่ว่า เรื่องแบบนี้มันเลี่ยงไม่ได้หรอกนะคะ"
    เรย์ไม่ได้สนใจคำค้าน เขาประคองแก้มเธอให้หันมาสบตาเขา จมูกโด่งแตะลงที่ปลายจมูกของเธอ ทำเอาหัวใจของนิรินสะท้านรุนแรงยิ่งกว่าเดิม
    "ไม่รู้ล่ะ ถือว่าเตือนแล้ว ถ้าไม่ทำตาม ฉันจะดึงเธอเข้ามาจูบแบบนี้...ต่อหน้าพวกมัน"
    เจอเข้าเช่นนี้มีหรือหน้าจะไม่แดงก่ำ ใจคนฟังเต้นโครมครามไปกับความหึงหวงของเขา ถึงแม้จะเป็นคำขู่ แต่มันกลับชวนให้เธอวาบหวามอย่างห้ามความรู้สึกไม่ไหว
   "แต่ว่า...ในมหาวิทยาลัยมีอาจารย์ผู้ชายด้วยนะ" เธอพยายามแย้ง "คุณจะห้ามฉันคุยกับอาจารย์ด้วยเหรอ?"
    เรย์ไม่ตอบคำถาม แต่เขากลับกดจมูกลงหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ เสียงสูดลมหายใจปั่นประสาทหญิงสาวสิ้นดี
    ไม่เพียงแค่นั้นหรอก คนตัวโตๆ นี่ยังไล้จมูกลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่น ก่อนฝากรอยรักไว้ที่ต้นคอของเธอ
    "อ๊ะ..."
   "ก็อย่าเกินพอดีก็แล้วกัน"
  ริมฝีปากของเขาแนบลงตรงไหปลาร้า กดริมฝีปากร้อนลวกให้เธอสะดุ้งอีกหน เพื่อระลึกให้ขึ้นใจว่าเขานั้น...
   ขี้หวงมาก!

----------------------
ซื้อผ่านเว็บถูกกว่า apple นะคะ
หากท่านใดซื้อแล้ว แจ้งมารับภาพประกอบลับๆ ได้ที่facebook : นามปากกา เรดเลดี้ ค่ะ