พิศวาสบำเรอรัก

ใบหน้าของพิมมาดาแดงก่ำขึ้นเรื่อยๆ ไม่เพียงตกใจกับสถานการณ์เร่าร้อนที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่หญิงสาวยังอดสูกับสภาพของตัวเองในเวลานี้ ท่านั่งของเธอตอนนี้มันน่าเกลียดและแนบชิดยิ่งกว่าตอนที่วิมลรินนั่งบนตักเขาเสียอีก

“คุณบอย ไม่ตลกเลยนะ”

ใช่! มันไม่ตลก และเขาก็ไม่ได้ยิ้ม ในขณะที่เธออยากจะร้องไห้

“ถ้าคุณไม่ปล่อย ฉันจะร้องให้คนช่วย”

“งั้นก็ร้องสิ ร้องให้ลั่นห้องเลยว่าผมกำลังจะลวนลามคุณ”

ไม่เพียงท้าทายธีรภัทรยังยื่นใบหน้ามาแนบชิด จนรับรู้ได้ถึงลมหายใจหอมสะอาด น่าแปลกที่นอกจากจะไม่รังเกียจแล้วมันยังทำให้เลือดในกายสาวปั่นป่วน...

เขาต้องบ้าไปแล้ว บ้าไปแล้วแน่ๆ

พิมมาดาไม่คิดเลยว่าผู้หญิงที่ชีวิตมีแต่ความเรียบง่ายอย่างเธอ จะต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์หวามไหวเช่นนี้!