พ่ายรักภรรยาเชลยใจ

คำโปรย...
เมื่อถูกปลูกฝังความแค้นมาตั้งแต่เด็ก เขาจึงเลือกใช้หัวใจของเธอเป็นเครื่องมือในการล้างแค้นในครั้งนี้

อธิป...ผู้ชายที่สูญเสียแม่ไปตั้งแต่เด็กๆ ถูกเลี้ยงดูและบ่มเพาะความแค้นในใจจนกลายเป็นคนที่แข็งกระด้าง

ฟ้ารุ่ง...หญิงสาวผู้อ่อนโยนแม้จะเติบโตมาโดยไม่มีแม่แต่เธอก็ได้รับความรักจากพ่อจนไม่รู้สึกว่าขาดอะไรไป

ความแค้นนำพาคนทั้งคู่มาเจอกันและจุดจบของมันไม่ได้มีแค่การล้างแค้นแต่มันกลับสร้างอีกหนึ่งชีวิตให้เกิดมา

/*/*/*/

"ผมมาที่นี่เพื่อแก้แค้นให้กับแม่ของผม แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ ความตายมันง่ายเกินไปสำหรับคุณ ผมจะทำให้คุณอยู่อย่างทรมานแบบนี้จนกว่าจะหมดลมหายใจ"

ดิลกพยายามดิ้น ความเครียดทำให้อาการของเขาทรุดจนเครื่องมือแพทย์ส่งเสียงร้อง ชายหนุ่มรู้ว่าอีกเพียงครู่เดียวคนที่อยู่ด้านล่างก็จะวิ่งขึ้นมาด้านบน เขาจึงแกล้งทำเป็นห่วงใย ตะโกนลงไปด้านล่างให้คนมาช่วยกันพาดิลกส่งโรงพยาบาล

แม่บ้านวิ่งวุ่น ก่อนรีบไปตามคนสวนมาช่วยกันยกดิลกลงไปด้านล่าง และนำตัวส่งโรงพยาบาลทันที
อธิปแสร้งทำเป็นลูกเขยที่ดี เขารีบขับรถตามไป ก่อนโทรบอกข่าวร้ายแก่ภรรยา

หลังจากนั้นไม่นานฟ้ารุ่งก็ได้ตามมาที่โรงพยาบาล เธอร้องไห้ด้วยความกลัวเมื่อจู่ๆพ่อก็ทรุดกะทันหัน หญิงสาวมือสั่น ชายหนุ่มจึงได้ดึงเธอเข้ามากอดปลอบ

ในขณะที่ฟ้ารุ่งกำลังทุกข์ใจบนใบหน้าของอธิปกลับปรากฏให้เห็นรอยยิ้มที่น่าขนลุก
เขาปลอบใจหญิงสาวในขณะที่มุมปากยกยิ้มอย่างพึงพอใจกับผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น