ข้าอยากเป็นแค่ตัวประกอบแสนเกียจคร้าน

นิยายทุกเรื่องจะมีตัวประกอบที่น่ารำคาญที่สุดอยู่ประเภทหนึ่ง

คือหญิงสาวที่ถูกพระเอกช่วยเหลือเอาไว้ในยามทุกข์ และคาดหวังตอนจบที่สวยงามระหว่างกันและกัน



ลู่จื่อเฟิ่งเองก็อยากจะด่าตัวประกอบประเภทนี้

ถ้าหากนางไม่ได้โผล่มาเป็นตัวประกอบตัวนั้นที่ควรจะถูกพระเอกช่วยเอาไว้ในยามทุกข์เสียเอง

แต่ก่อนที่จะตกหลุมรักพระเอก คอยรับแผลจากนักฆ่าที่ต้องการฆ่านางเอก

ถูกวางยาแทนนางเอก ถูกด่าทอ

ลู่จื่อเฟิ่งก็โบกมือลา

ขอโทษที นางพอแล้ว

..

แต่นางเป็นเพียงแค่ตัวประกอบที่รอวันตายเท่านั้น

ทว่าเหตุใด ความหนาวเหน็บยามที่นอนอยู่ในวัดร้าง

ถึงได้ติดตามนางมาจนกระทั่งยามตื่นเช่นนี้


❤️❤️❤️❤️❤️