You're My Priority

Prologue



"เห็นว่าที่ร้านเล็ก ๆ นี่คนเยอะ เพราะเค้ามาดูมือกีตาร์กันทั้งนั้นแหละ ก็แหง เสื้อยืดสีดำ ถือกีตาร์สีแดง สูง ผมสั้นประบ่า แถมยังเล่นออกมาได้เซ็กซี่ปนเท่ขนาดนี้ ใครจะไม่มาดูวะ"



เกม Truth or Dare ในวงเหล้า ทำให้ฉันถูกถามถึงความรักครั้งแรกและได้เจอกับเธอผู้เป็นเจ้าของความรู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง ในวันที่ผ่านเลยและฉันที่เคยคิดว่าตัวเองอยู่นอกสายตาของเธอมาโดยตลอด กลับเป็นความกล้าหาญที่สุดในชีวิตของฉันที่หยุดเธอไว้ไม่ให้เดินผ่านไป และจากนั้นฉันจึงค่อย ๆ เข้าใจในทุกบทเพลงและทุกความหมายในสายตาคู่นั้นของเธอว่า



เป็นฉัน ที่เธอคิดถึงเป็นคนแรกมาเสมอ



"ตึกเคมีมันมีอะไรวะมึง ไอ้ต้น! สืบ!"



เสียงกีตาร์ไฟฟ้าเป็นเสียงเดียวกับเสียงจังหวะในหัวใจ ฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปท่ามกลางผู้คนมากมายที่ยืนแออัดเบียดเสียดกันที่หน้าเวทีคอนเสิร์ตโดยที่ยังถือสมุดเล่มนั้นไว้ในมือแน่นราวกับว่ามันเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตนี้



"ตอนนี้ปันสนใจแค่เมย์คนเดียวจริง ๆ เชื่อไหม ไม่ว่าจะทำอะไร ปันก็คิดถึงแต่เมย์"

"แต่มีคนบอกว่าคืนนี้พี่บาสคงจะขอเมย์เป็นแฟนแน่ ๆ พวกมึงเห็นที่เขาโพสต์ยังวะ"



ฤดูกาลที่สายฝนหล่นโปรยลงในหัวใจให้ได้ลิ้มลองกับรสชาติแสนหวานของรักครั้งแรก สองล้อจักรยานเคลื่อนไปบนพื้นถนนที่ปรากฏแสงไฟต่างสีสะท้อนลงบนนั้น ใบปลิวนับสิบ ๆ ใบหล่นปลิวไปตามแรงลม และเรายืนอยู่ตรงหน้าของกันและกันทั้งยังเปียกปอน



ฉันจำได้ดีว่าวันนั้น ฉันวิ่งออกไปตามที่ต่าง ๆ ของโรงเรียนที่กินเนื้อที่หลายไร่อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย แถมยังขึ้นลงตามอาคารสวนกับผู้คนมากมายที่ไม่ว่าใครก็ไม่ใช่เธอ ฉันภาวนาอ้อนวอนอยู่ในใจหลายต่อครั้งในวันนั้นจนรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้ออกมาให้รู้แล้วรู้รอด



อยากบอกว่ารัก เมย์

กุมภาพันธ์ 2556