กามารักแห่งสุโขทัย

"ในรอยร้าวของกาลเวลา"

เสียงฝนกระทบกระจกหน้าต่างดังกึกก้องในห้องวิจัยชั้นบนของภาคประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเก่าแก่แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ

รัชชานนท์ อาจารย์หนุ่มวัยสามสิบต้น ๆ เจ้าของใบหน้าหล่อคมเข้มแต่เย็นชา ชายผู้เปรียบเสมือนตำราเดินได้ของยุคสุโขทัย กำลังพลิกสมุดบันทึกโบราณหน้าสุดท้ายที่ไม่เคยมีใครอ่านออกมาก่อน

เขาอ่านออก...

ทั้งอักษรไทยโบราณ จารึกเฉพาะกลุ่ม และสัญลักษณ์แปลกประหลาดที่ซ่อนข้อความไว้ในบทกวีลึกลับ

> "จงอย่าแตะต้อง เงาศิลานพเก้า ยามจันทราปรากฏเพียงครึ่ง
เพราะกาลเวลาจะคืนชีพต่อผู้แบกคำถามในใจ"

คำเตือนที่ฟังดูไร้สาระ ถูกโยนทิ้งไว้บนโต๊ะในคืนฝนกระหน่ำ
แต่ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา...รัชชานนท์กลับพบตัวเองยืนอยู่กลางทุ่งนากว้าง
ฝูงควายเดินเรียงแถว ชาวบ้านแต่งกายแปลกตา
ไม่มีสัญญาณ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีอาคารสูง ไม่มีรถยนต์

และที่สำคัญ...ไม่มีทางกลับไป

> "นี่มัน...สุโขทัย?"
ในความงุนงงและตกตะลึง
เขาได้พบชายคนหนึ่งในชุดนักรบโบราณ หน้าตาคมเข้ม สายตาเย็นเยียบราวกระบี่เปลือยปลาย
ผู้ชายคนนั้นคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
ทั้งความลับของอดีต...
...และหัวใจของเขา