ชายาผู้อาภัพกลับมาเกิดใหม่เปลี่ยนชะตาชีวิต

เสียงโซ่เหล็กกระทบกับพื้นหินเย็นเฉียบ ดังสะท้อนก้องไปทั่วคุกใต้พระราชวัง
ไป๋ซูเหยาหญิงผู้ครั้งหนึ่งเคยเป็นชายาในตำหนักองค์ชายสี่ นั่งนิ่งอยู่ท่ามกลางความมืดมิด
เรือนผมยุ่งเหยิงถูกมัดหลวมด้วยเส้นด้ายที่ครั้งหนึ่งเคยประดับด้วยหยกขาว สายตาเธอเลื่อนลอย ร่างกายเต็มไปด้วยรอยแผล รอยช้ำ และคราบเลือดที่แห้งกรัง
นางเคยมีชีวิต
เคยมีรัก
และสุดท้าย นางถูกหักหลังจากคนที่นางรักและไว้ใจที่สุด
"ไป๋ซูเหยา ในฐานะชายาขององค์ชายสี่ เจ้าคิดทรยศแผ่นดิน ฆ่าเสนาบดีหลวงและส่งข่าวให้ศัตรูความผิดถึงตาย!"
เสียงของขันทีหลวงดังก้องพร้อมประกาศราชโองการ
ประตูคุกเปิดออก พร้อมกับเงาร่างสูงในชุดมังกรสีครามที่เดินตรงเข้ามา
องค์ชายสี่ หลี่เจิ้ง
บุรุษผู้ที่นางเคยยอมมอบทั้งชีวิต หัวใจ และแม้แต่ศักดิ์ศรี
ดวงตาเขายังงดงามเหมือนเคย
แต่เย็นชาจนเหมือนน้ำแข็งที่เย็นลงไปถึงกระดูก
"เหตุใด" เสียงนางสั่นเครือ "เหตุใดจึงต้องเป็นข้า?"
เขานิ่ง ไม่ตอบคำถามนั้น นอกจากหยิบถ้วยยามายื่นตรงหน้าเธอ
"จงดื่มตายอย่างสง่างามเถิด"
ถ้อยคำไร้ความรู้สึก แต่อัดแน่นด้วยความโหดร้าย
ไป๋ซูเหยาหัวเราะออกมาเบาๆ ทั้งที่น้ำตาไหลอาบแก้ม
"ข้าฝากชีวิตไว้ที่เจ้าจนวันสุดท้ายแต่สุดท้าย เจ้ากลับมอบความตายให้ข้า?"
นางคว้าถ้วยนั้นขึ้นมา ชูขึ้นสูง แล้ว
เทมันลงพื้น