เมียรักของคุณอา

คำโปรย

"หนีกลับก่อนทำไมนะ บอกให้รอก็ไม่รอ ฮึ!!มันน่านัก" ปากก็บ่นไป แต่ขาเรียวยาวก็ก้าวฉับ ๆ ไปที่ประตูลับซึ่งรู้กันเพียงสองคน

พุฒตาลอาบน้ำสระผมแล้วก็รู้สึกสบายตัวมากขึ้น เมื่อใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กซับตัว พอหมาด ๆ ก็ก้าวออกจากห้องน้ำอวดเรือนร่างเปล่าเปลือยที่ขาว ผุดผ่องดุจหิมะต้องแสงจันทร์นวล สัดส่วนของความเป็นสาวก็พราวสะพรั่งดุจดอกไม้แรกแย้มท่ามกลางหยาดน้ำค้างที่บริสุทธิ์

หมับ!!

เรือนร่างที่เย้ายวนนั้นถูกรวบไว้ทันที ครั้งนี้เธอไม่ได้ตกใจแม้แต่น้อย เพราะรอคอยเวลานี้มานาน

"อาบอกให้หนูรอก่อน จะได้มาพร้อมกันทำไมถึงไม่รอคะ"น้ำเสียงนั้นแม้จะดุอยู่ในที แต่ก็ยังมี ความอ่อนโยนอย่างเปี่ยมล้น

"ก็อยากกลับมาอาบน้ำให้ตัวหอมรอคุณอาไงคะ"เอ่ยตอบเสียงหวาน พร้อมกับรอยยิ้มที่เบ่งบานราวดอกไม้ มือเล็กก็ไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิตสีขาวของอีกฝ่ายอย่างซุกซน

ฟองครีมถูกมือเล็ก ๆ นั้นสัมผัสเพียงเบา ๆ แต่กลับปลุกเร้าอารมณ์แห่งความปรารถนาให้พลุ่งพล่านมากยิ่งขึ้น หรืออาจจะเป็นเพราะเธอรอคอยเวลานี้มานานแล้วก็เป็นได้

...........................................................................

พุฒตาลที่ถูกฟองครีมลูบ ๆ คลำ ๆ มานาน ก็ได้สมความปรารถนาเสียที ถึงแม้ว่าหลังจากนี้ ความสัมพันธ์ของเธอกับฟองครีม ก็ยังคงต้องปิดเป็นความลับต่อไป เพราะยังมีฟองเบียร์หลานแท้ ๆ ของฟองครีมคอยขัดขวาง ทุกคนที่เข้ามาเกาะแกะอาสาว ยกเว้นพุฒตาล ความรักที่ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ แม้มันจะทรมาน เธอก็เชื่อว่าจะต้องผ่านไปให้ได้ แต่ความจริงแล้วพุฒตาลไม่รู้เลยว่า เมฆฝนของความเลวร้ายได้ก่อตัวขึ้น พร้อมที่จะทำลายเธอเข้าแล้ว