หากลองปักใจรัก

"ศศิคู่หมั้นพี่ออกจะรูปงาม เก่งทั้งการบ้านงานเรือนออกงานสมาคมก็ได้จอมจันทร์เป็นที่ต้องตาของเกือบทุกตระกูล คุณสมบัติตรงตามที่พี่เคยบอกทุกอย่าง ทำไมถึงดูจะไม่อยากเเต่งขนาดนั้น"

"เเล้วยังไงล่ะศิลา เขาใช่คนที่พี่หมายปองต้องตาตาต้องใจหรือ ยังไงพี่ไม่มีวันปลงใจรักบุรุษผู้นั้น ดีมากเเล้วที่พี่ไม่ล่มงานเเต่ง"

.

.

.

.

"ทำไมถึงอยากเเต่งงาน ไม่มีคนที่พึ่งใจจะรักหรือ"

"ไม่มีครับ" หากเขาพูดความจริงออกไป พี่ศศิจะรับได้หรือไม่ครับ

"เเต่นายรู้ใช่หรือไม่ ว่าการเเต่งครั้งนี้ไม่เกิดจากความรัก สิ่งที่เรามีต่อกันเป็นเพียงสิ่งที่ผู้ใหญ่ต้องการ "

"ครับ จันทร์รู้"

.

.

.

"สวัสดีครับคุณศศิ ไม่คิดเลยนะครับว่าจะมาเจอกันในงานมงคลของคุณเสียได้"

"เเต่ว่าเจ้าสาวของคุณศศินี้งดงามสมคำสมคำล้ำลือเลยนะครับ เสียดายที่ผมไม่ได้รู้จักเจ้าสาวก่อนคุณศศิ ไม่งั้นที่ตรงนี้คงเป็นของผม"

"ครับ ขอบคุณี่เเจ้งให้ทราบ เเต่ยังไงต่อให้คุณพิภักษรู้จักกับเจ้าสาวของผม ก่อนผม เเต่ยังไงที่ตรงนี้ก็ยังคงเป็นของผม"

.

.

.

"เราต้องรีบกลับไปหมู่บ้าน"

"ทำไม "

"พวกเสือเผือกมันจับเมียมึงกับเมียไอ้พาสุไป"

"มันอยู่ไหน"

.

.

.

" พี่จะลงประลองเเน่หรือครับ"

"เข้าถ้ำเสือเเล้ว ให้ออกไปตอนนี้คงยาก ถ้าการประลองครั้งนี้มันทำให้ฉันได้จันทร์กลับคืนมา ฉันก็ทำ"