ลูกหนี้(จำเลย)ที่รัก

"มาแล้วทำไมไม่เคาะห้อง!! ยืนนิ่งอยู่ทำไม!!" ชายหนุ่มตวาดใส่ขวัญแก้วทันทีอย่างหงุดหงิด
หญิงสาวไม่พูดตอบโต้อะไร เธอได้แต่เงยหน้ามองร่างสูงด้วยแววตาสั่นระริกอย่างหวาดกลัว
กษิดิศถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะกระชากแขนหญิงสาวให้เข้ามาในห้องอย่างแรง
"โอ๊ย!!" ขวัญแก้วอุทานอย่างเจ็บปวด
"อย่ามาทำสำออยกับฉัน!!!" ชายหนุ่มตะคอกใส่ร่างเล็ก
ขวัญแก้วรีบปิดปากเงียบทันที เธอไม่ได้สำออยสักหน่อย ก็เขาเล่นกระชากแขนเธอแรงขนาดนี้ ใครไม่เจ็บก็บ้าแล้ว คนนะ...ไม่ใช่ตุ๊กตายาง!!
กษิดิศดึงแขนหญิงสาวเดินไปที่เตียงกว้าง ก่อนจะผลักร่างเล็กล้มกลิ้งไปบนเตียงอย่างไม่ปรานี
หญิงสาวรีบตะเกียกตะกายขยับหนีร่างสูงไปที่หัวเตียงอย่างหวาดกลัว
"ยังไงคืนนี้เธอก็ต้องเป็นเมียฉัน!! ไม่มีอัศวินม้าขาวที่ไหนมาช่วยเธอได้หรอก...ขวัญแก้ว!!!"
พูดจบ...ชายหนุ่มก็วางเข่าลงบนเตียงแล้วจับล็อกข้อเท้าร่างเล็กทั้งสองข้างแล้วกระชากเธอเข้ามาหาตัวเองอย่างแรง
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด" ขวัญแก้วกรีดร้องออกมาสุดเสียงอย่างตกใจ
กษิดิศไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาใช้เข่ากดไปที่แขนหญิงสาวเอาไว้ทั้งสองข้าง ก่อนจะฉีกกระชากเสื้อผ้าของเธออย่างบ้าคลั่ง โดยไม่สนว่าเศษผ้าจะบาดเนื้อเธอหรือไม่
ชายหนุ่มไล่สายตามองไปที่อกอวบอิ่มพอดีตัว ที่ถูกห่อหุ่มด้วยบราเซียลูกไม้แบบที่เขาโปรดปรานเลย ให้มันได้แบบนี้สิ...แค่นี้แก่นกายส่วนล่างเขามันก็ตื่นตัวขึ้นมาแล้ว!! เขาโน้มตัวลงไปซุกไซ้ซอกคอขาวผ่องของเธออย่างหลงใหล เขารู้สึกกรุ่นโกรธขึ้นมาทันที เมื่อคิดว่าเคยมีผู้ชายสัมผัสเรือนร่างของเธอแบบที่เขากำลังทำอยู่!!
ขวัญแก้วร้องไห้โฮออกมาอย่างไม่อาย พลางหันหน้าหนีริมฝีปากร้อนของชายหนุ่มที่พยายามจะจูบเธออย่างไม่ลดละ