ปรกว่าจะไม่รัก

"กระต่ายมีพี่เสมอ"

"พี่ปรกจะไม่ทิ้งกระต่ายเหมือนที่พ่อทำจริง ๆ นะ"

"อื้อ พี่สัญญา"

น่าเสียดายที่เธอเด็กเกินไปที่จะแยกแยะได้ว่าว่าคำสัญญานั้นเขาพูดในฐานะอะไร อยู่ หมายถึงอยู่แบบไหน ตอนที่หวังพึ่งพิงเขาทั้งใจแต่สุดท้ายก็ได้รู้ว่าไม่ใช่ อยู่...หมายถึงอยู่อย่างคนข้างบ้าน อย่างพี่ชายข้างบ้านไม่ใช่อยู่เป็นทุกอย่างในชีวิต เป็นคนที่มอบทั้งใจให้ แต่ถึงอย่างนั้นต่อให้ตอนนี้รู้แล้วก็ตัดใจไม่ลงเสียที

ศศมาน้ำตาคลอ ปากเล็ก ๆ สั่นระริกเธอพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไว้ด้วยรู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทำตัวไร้เหตุผลอย่างมาก ไร้เหตุผลอย่างที่สุด เธอมีสิทธิ์อะไรไปถามหาตำแหน่งของตัวเองในหัวใจเขา ทั้งที่ไม่เคยเป็นอะไรกัน

"พี่รู้มาตลอดว่ากระต่ายรัก...นอกจากเงียบแล้ว ทำไมไม่คิดจะทำอย่างอื่น ฮึก พี่บอกกระต่ายตรง ๆ ไม่ได้เหรอว่าไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบ บอกจากปาก...แล้วไม่ต้องมายุ่งกันอีกได้ไหม"

"แล้วทำไมต้องต่างคนต่างอยู่ หา แค่ไม่รักก็คุยกันเป็นห่วงกันไม่ได้เลยเหรอ"

"..."

ศศมาสะอึกอึ้ง ในหัวเหมือนมีแต่ประโยคนั้นวนไปมาไม่หยุด ไม่รัก...แค่ไม่รัก น้ำตาที่กลั้นไว้ไหลลงมาไม่หยุด


VS

"ห่างหน่อย มันต้องชิดกันขนาดนั้นเลยเหรอ"

ศศมาสะดุ้ง ทินกรปล่อยมือแล้วตกใจเซถอยตามแรงผลักไปสองก้าว หมอหนุ่มคนตรงหน้าเป็นคนเดิมที่เคยวีนนั่นล่ะ ตอนนี้เขาอยู่ในชุดสครับสีชาเขียว ดวงตาเอาเรื่องนั่นมองจนทำให้ทินกรขนลุก วะ พี่ชายยายกระต่ายชื่อเล่นว่าเสือหรือสิงโตกันล่ะนี่

"ขอโทษครับ"

"อย่าจับมั่วซั่ว ของมีเจ้าของ"

บ่นแล้วดึงไหล่คนบ้านใกล้ให้ขยับตามไปทันที ศศมาขืนตัวไม่ทันก็ปลิวตามมือเขาไป ทินกรมองตามแล้วสูดปาก โอ้โห ไม่ใช่พี่แล้วมั้ง ถ้าจะหวงขึ้นตาขนาดนี้ ต่อไปคงต้องห่าง ๆ เพื่อนหน่อย ถ้าหน้าเป็นรอยชกเห็นจะหายดียาก มือพี่เขาออกจะใหญ่อย่างนั้น



ใช่ค่ะ ข้างบนเป็นคนเดียวกัน ฮ่าาาา ไม่รักนะแต่หวงมาก



ปรกว่าจะไม่รัก นิยายรักค่ะ

รักแบบหยุม ๆ ของพี่ชายความรู้สึกช้ากับกระต่ายน้อยข้างบ้าน

หมอปรกเป็นเพื่อนสนิทหมอจินต์จากกาวน์หวงรักค่ะ
อ่านแยกได้เรื่องราวเกิดหลังกาวน์หวงรักค่ะ แต่อ่านคู่จะดีมากเลย
พระเอกรักน้องคนเดียว ไม่มีนอกกายนอกใจ จบดีมีความสุข