แค่ตัวแทนเมียเก่าของท่านเจ้าสัวตาบอด (Mpreg)​

เขาเข้ามาสมัครเป็นคนดูแลเจ้าสัวตาบอดอย่างธนาภพ เพียงเพราะได้เงินเดือนสูงและต่อให้อีกฝ่ายจะโมโหร้ายแค่ไหนเขาก็ไม่กลัว ทว่าหน้าที่ของวาโยไม่ได้มีแค่คอยรับใช้เจ้านายแต่เพียงเดียว เมื่อตอนกลางคืนยังต้องคอยปรนนิบัติชายหนุ่มอย่างเลี่ยงไม่ได้

"รังเกียจ...ไม่อยากนอนกับฉันเหมือนที่เคยเพราะเบื่อคนหน้าตาอัปลักษณ์แล้วงั้นสิ"

"ไม่ใช่นะครับ ผมแค่ไม่อยากเป็นตัวแทนของใคร"

"เรื่องมาก! เธอคิดว่าเงินเดือนสูงขนาดนั้นจะมีหน้าที่แค่คอยรับใช้อย่างเดียวงั้นสิ กำลังฝันไปหรือเปล่า เพราะที่ฉันจ้างในราคาที่สูงขนาดนี้ ใคร ๆ ก็รู้ว่าต้องมาเป็นนายบำเรอให้กับฉัน"

"เป็นแค่ตัวแทนเมียเก่าของฉันอย่ามาเรียกร้องในสิ่งตัวเองไม่ใช่"

"แต่ผมไม่รู้นี่ครับ ในใบสัญญาก็ไม่มี"

"แน่ใจ? เธอคิดว่าเธออ่านสัญญานั่นดีแล้วเหรอ?"

แต่เมื่อธนาภพโยนใบสัญญาฉบับนั้นให้อ่านอีกครั้งวาโยแทบเข่าทรุด เขาไม่เคยคิดที่จะเป็นนายบำเรอหรือเป็นแค่ตัวแทนของใครด้วยซ้ำ

"ผมขอยกเลิกสัญญา..."

"ไม่ทันแล้ว จนกว่าสัญญานั่นจะครบสองปีหรือไม่...ก็จนกว่าฉันจะเบื่อเธอ"

.

.

.

.

"จะมาตามกลับทำไมครับ ในเมื่อคุณเป็นคนผลักไสผมเอง" วาโยถามชายหนุ่มผู้ที่มีสีหน้าสำนึกผิดต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมา

"ยังทันไหมโย..."

"อะไรครับ"

"ฉันขอโทษตอนนี้ยังจะทันไหม"

วาโยหันกลับไปพลางหลุบตามองอีกฝ่ายที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขา ผู้ชายที่เคยข่มเหงเขาเมื่อสองปีก่อน วันนี้ไม่หลงเหลือแววตาเย็นชาและการกระทำที่ใจร้ายแบบนั้นอีกแล้ว


(ตอนพิเศษ 2 ตอนอัปให้วันที่ 25 กรกฎาคม)