เถาวัลย์พันใจ

เมื่อคนสองคนที่ต่างกันสุดขั้วต้องมาอยู่ห้องข้างกันในอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งกลางเมือง ความวุ่นวายที่ไม่คาดคิดจึงเริ่มต้นขึ้น — โดยมีต้นไม้เลื้อยเป็นชนวนไฟดอกแรก
“ต้น” ชายหนุ่มรักความสงบ เจ้าระเบียบแบบขั้นสุดผู้ใช้ชีวิตแบบมีกรอบและเส้นแบ่งที่ชัดเจนแทบทุกด้าน ตั้งแต่ระเบียงห้องไปจนถึงหัวใจ ส่วน “ใบ” คือชายผู้ใช้ชีวิตแบบไร้ขอบเขต เจ้าของกระถางต้นไม้ที่ขยันเลื้อยข้ามราวระเบียงมา “รุกราน” พื้นที่ของต้นทุกวัน
จากคำบ่นของเพื่อนบ้าน กลายเป็นการแกล้งกันประจำวัน จากเถียงกลายเป็นแซว จากระเบียงที่เคยแยกกันชัด กลับเริ่มมีบางอย่างเลื้อยผ่านเข้ามาทั้งในห้องและในใจโดยไม่รู้ตัว
ภายใต้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ยามค่ำคืน การทะเลาะหยอกล้อ และแมวจรตัวหนึ่งที่ชอบนอนตรงกลางระเบียง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป โดยมีตัวละครรอบข้างอย่าง “เป๋า” เพื่อนสนิทจอมแซะ, “พี่นุ่น” เจ้าของอพาร์ตเมนต์สายมโน และ “มะนาว” แมวข้างระเบียงสุดป่วน คอยจุดไฟ (หรือสาดน้ำมัน) ให้สถานการณ์อบอวลไปด้วยทั้งเสียงหัวเราะและความรู้สึกอบอุ่นใจ
เมื่อชีวิตคนเราไม่ได้มีแค่พื้นที่ทางกาย แต่ยังมีพื้นที่ทางใจที่บางครั้ง...อาจต้องเรียนรู้ที่จะเปิดให้ใครบางคน “เลื้อยเข้ามา” อย่างไม่รู้ตัว
“เพราะบางที สิ่งที่เราพยายามกันออก อาจเป็นสิ่งเดียวกับที่หัวใจอยากให้มันอยู่ใกล้ที่สุด”