เพลิงทรายพ่ายตะวัน

ปฏิบัติการลับตามล่าตัวคน พาให้ชีคอัฟฟาเดินทางมาพบกับ ‘อาทิตยา’ หญิงสาวชาวไทยที่ปลุกเพลิงปรารถนาของเขาให้ลุกโชนเพียงหนึ่งจูบเร่าร้อนแรกพบ แม้รู้…เธอเป็นภรรยาของชายอื่นไปแล้ว เขาก็ไม่คิดปล่อยมือ
...
...
...
“คุณ…คุณอย่าเป็นอะไรไปนะ ฉัน…ฉันจะรีบไปตามคนมาช่วย” อาทิตยาร้องไห้ด้วยความตกใจ
“อย่าไป อยู่ข้างๆ ฉัน…อย่าไปไหน” อัฟฟารั้งดึงตัวอีกฝ่ายไว้ ก่อนเธอจะลุกวิ่งออกไปจริงๆ
หากต้องปล่อยให้คลาดสายตาไป เขาคงเป็นกังวลใจเพราะความห่วงใยในตัวเธอมากแน่ๆ
“ได้ๆ ฉันจะไม่ไปไหน จะอยู่ข้างๆ คุณตรงนี้ แต่คุณต้องสัญญากับฉันนะว่าจะต้องไม่เป็นอะไร”
ความหวาดกลัวจู่โจมเข้าสู่หัวใจดวงน้อยๆ ที่ปวดหนึบราวถูกของหนักกระแทกใส่…กลัวนักว่าเขาจะเป็นอะไรไปเพราะเอาตัวเข้าปกป้องเธอ
แทนคำตอบ…ใบหน้าเปื้อนเลือดของอัฟฟาเลื่อนเข้าใกล้ชิดจนอาทิตยาสัมผัสได้ถึงลมหายใจอ่อนแผ่วของเขา
เธอไม่ได้ขยับตัวถอยหนีเหมือนอย่างครั้งก่อนๆ กลับยินยอมให้ริมฝีปากหยักหนาประทับลงมาบนริมฝีปากของตัวเอง ทั้งยังมองสบนัยน์ตาคมกริบฉายรอยรักลึกซึ้งนิ่งงันราวคนต้องมนต์สะกด
“ฉันสัญญา” ท่าทีของอาทิตยาทำให้อัฟฟาผละถอนริมฝีปากถอยห่าง ยิ้มออกมาอย่างอ่อนระโหย เอ่ยปากบอกเธออย่างมั่นคงยิ่งกว่าครั้งไหนๆ
รอยยิ้มอ่อนโยนกว่าครั้งไหนๆ ของชีคหนุ่มแห่งชาบีแทรกซึมเข้าสู่ความรู้สึกและยึดครองหัวใจอาทิตยาไว้อย่างรวดเร็ว จนหญิงสาวไม่อาจปฏิเสธตัวเองได้อีกต่อไป…หัวใจของเธอถูกคนๆ นี้ขโมยไปแล้วอย่างไม่ทันรู้ตัว!
ทว่าเพิ่งตระหนักรู้ได้ไม่นาน ร่างสูงใหญ่ในอ้อมกอดก็หลับตาแน่นิ่งแล้วหมดสติไปในเวลาอันรวดเร็ว ทำเอาเธอตื่นตกใจแทบสิ้นสติ
“อัฟฟา…อัฟฟา!”
หญิงสาวหวีดร้องเรียกชื่อ ประคองกอดเขาร่ำไห้ราวคนหัวใจกำลังสลาย เพิ่งรู้ในช่วงเวลานี้อีกว่าเขาสำคัญกับเธอมากเกินกว่าจะทำใจยอมรับได้หากต้องสูญเสียไป!