สัญญาวันเทศกาลดอกเบญจมาศ

ซะมนหันไปมองเหล้าขวดหนึ่งก่อนที่จะคว้ามันมายกดื่มด้วยใจเจ็บปวดเศร้าหมองอย่างทุกข์ระทม แต่ท่ามกลางความมืดกลับมีคนผู้หนึ่งขี่ม้ามุ่งตรงมาทางเรือนของซะมน ซะมนเห็นก็วางขวดเหล้าลงแล้วเกิดความหวังภายในใจว่าจะเป็นโซเอะมนหรือไม่ ม้าที่วิ่งมาหยุดลงห่างออกไป ตัวคนที่ขี่บนม้าก็ลงจากม้าแล้วเดินตรงเข้ามาทางซะมนช้าๆ เมื่อแสงไฟสาดส่องกระทบใบหน้าของอีกฝ่ายซะมนก็ไม่อาจนั่งอยู่ได้ ผลุดลุกขึ้นยืนดวงตามีน้ำใสคลออยู่ ใบหน้าเริ่มวาดรอยยิ้มกว้างที่คุ้นเคยออกมาจนอีกฝ่ายเดินมาหยุดอยู่ที่โต๊ะฝั่งตรงข้ามพร้อมรอยยิ้มบางบนใบหน้าที่ซะมนได้เห็นเป็นครั้งแรกพาให้หัวใจเต้นรัว
"เจ้ากลับมาแล้วหรือ" ซะมนถามออกไปพร้อมใบหน้าสุขใจดวงตาทอประกายสดใสพร้อมหัวใจที่เต้นรัว
"กลับมาแล้ว" เสียงทุ้มเข้มที่คุ้นเคยตอบกลับมาเสียงเรียบแต่รอยยิ้มบางยังคงอยู่