รักร้ายเลขาคนโปรดนายมาเฟีย

* แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อจะได้ไม่เสียใจ *

- เนื้อหามีทั้งหมด 50 ตอน + ตอนพิเศษ 4 (ไม่รวมบทนำ) -
- รูปภาพตอนพิเศษ 1 รูป -

คริส คิติสัน ริคาร์โด้ อายุ 30 ปี
เจ้าของอาณาจักรอสังหาริมทรัพย์ระดับโลก สุขุม เย็นชา ไม่เคยปล่อยให้ใครเข้าใกล้หัวใจ เก็บซ่อนความรู้สึกเก่ง แต่พอรักแล้ว รักหมดใจ

อลิซ อลิสา วรากุล อายุ 27 ปี
เลขาคนเก่ง สวย แกร่ง และมีเส้นแบ่งชัดเจนระหว่าง "งาน" กับ "หัวใจ" รักเงียบ ๆ และยอมเดินจาก ถ้ารู้ว่าไม่ใช่ที่ของตัวเอง


"คุณคริส!" เสียงของเธอดังขึ้นจนทำให้ชายหนุ่มที่กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่เงยหน้าขึ้นมามอง

"อลิซ?" คริสเลิกคิ้วขึ้น "เธอเข้ามาโดยไม่ขออนุญาตแบบนี้ทำไม?"

อลิซเดินเข้ามายืนตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา ก่อนจะพูดออกมาเสียงเข้ม

"คุณกำลังจะหมั้นกับเลล่าจริงหรือเปล่าคะ?"

คริสเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย

"ใครบอกเธอเรื่องนี้?"

"ไม่สำคัญหรอกค่ะว่าฉันรู้มาจากไหน ฉันต้องการคำตอบจากคุณ!"

ชายหนุ่มเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ก่อนจะมองเธอด้วยสายตานิ่งเรียบ

"ใช่ ฉันกำลังคุยเรื่องธุรกิจกับตระกูลของเลล่า" คำตอบของเขาทำให้หัวใจของอลิซหล่นวูบ

"ธุรกิจ?" เธอหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น "คุณเรียกการแต่งงานว่าเป็นธุรกิจเหรอคะ?"

"มันไม่เกี่ยวกับเธออลิซ"

"ไม่เกี่ยว?" อลิซพูดเสียงสั่น "แล้วสิ่งที่เรามีอยู่ตอนนี้มันคืออะไรคะ?" คริสลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินอ้อมโต๊ะมาหาเธอ

"อลิซ ฟังฉันนะ ฉันต้องทำแบบนี้เพื่อบริษัท การแต่งงานครั้งนี้ไม่มีอะไรนอกจากผลประโยชน์ ฉันไม่ได้รักเลล่า และมันก็ไม่มีผลอะไรกับความสัมพันธ์ของเรา" อลิซส่ายหน้า น้ำตาคลอเบ้า

"สำหรับคุณ มันอาจจะไม่มีผล แต่สำหรับฉัน คุณกำลังจะไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น คุณคิดว่าฉันจะอยู่ตรงนี้แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เหรอ?" คริสขบกรามแน่น สีหน้าของเขาเริ่มไม่พอใจ

"ฉันไม่เคยบอกว่าจะทิ้งเธอ"

"แล้วคุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่?" อลิซตะโกนออกมาเมื่อความอดทนของเธอเริ่มลดลง

"คุณอยากให้ฉันเป็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหลังคุณเงียบ ๆ โดยที่คุณสามารถไปแต่งงานกับคนอื่นได้ตามใจชอบอย่างนั้นเหรอ?"

"พอได้แล้วอลิซ!" คริสตะคอกกลับ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิด

"ไม่ค่ะ ฉันยังพูดไม่จบ!" อลิซไม่ยอมแพ้ "ฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณนะคริส! ฉันมีหัวใจ ฉันมีความรู้สึก!" คริสกำมือแน่น ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"แล้วเธอคิดว่าเธอมีสิทธิ์อะไรมาตัดสินใจแทนฉัน?" คำพูดของเขาทำให้อลิซรู้สึกเหมือนถูกตบหน้าอย่างแรง เธอมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง

"งั้นเหรอคะ ฉันไม่มีสิทธิ์สินะ" เธอหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะพูดต่อ "ขอบคุณนะคะที่ทำให้ฉันรู้ว่าฉันเป็นแค่คนที่ไม่มีสิทธิ์อะไรในชีวิตของคุณเลย"

"อลิซ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น"

"ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้วค่ะ" อลิซพูดตัดบทก่อนจะหันหลังเดินไปที่ประตู แต่ทันทีที่เธอเอื้อมมือไปจับลูกบิด แขนของเธอก็ถูกกระชากกลับอย่างแรง

"โอ๊ย!" อลิซร้องออกมาเมื่อข้อมือของเธอถูกจับแน่นจนรู้สึกเจ็บ

"อย่าหันหลังให้ฉันแบบนี้" คริสพูดเสียงเข้ม

"ปล่อยฉัน!" อลิซพยายามดึงแขนออกจากมือของเขา แต่ยิ่งเธอขัดขืน แรงบีบก็ยิ่งแน่นขึ้น

"อลิซ อย่าทำตัวงี่เง่า!"

"ฉันงี่เง่า?" เธอจ้องเขาด้วยสายตาแดงก่ำ "คุณต่างหากที่เห็นแก่ตัวที่สุด!"

- ฝากรีวิวด้วยน้า ไม่ถูกใจอย่าพึ่งลบใจกันนะ -