เมื่อไหร่พี่จะชอบผม?

"พี่ ๆ จีบได้ป่ะ"
"จีบได้ ไม่ติด"
"เห้ย จริงดิ"
"ไม่ติด ที่แปลว่า เธอจีบฉันให้ตายก็ไม่ติดค่ะ!"
"โห ใจร้ายจังอะ ไม่ลองพิจารณาผมไว้หน่อยหรอ ชอบหรือชอบยังไงค่อยว่ากันอีกที"
"หะ ยังไงนะ พูดผิดป่ะเนี่ย"
"ไม่ผิดนะ"
"ผิดดิ เธอต้องบอกชอบหรือไม่ชอบยังไงค่อยว่ากันอีกทีไม่ใช่หรอ"
"ผมพูดถูกแล้ว เพราะไม่ว่ายังไงสุดท้ายพี่ก็ต้องชอบผมอยู่ดี"
ไอ้เด็กนี่มั่นหน้าสุด ๆ!

-------------------------------------------------------------------

ทันทีที่ผมเห็นเขา... สายตากลมโตคู่นั้น...มันเย้ายวนชวนให้ผมไม่อาจละสายตาไปมองใครได้

ท่ามกลางความนิ่งขรึมด้วยบุคลิกแบบมนุษย์ Introvert นั่น มันกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความน่าค้นหาจนทุกอย่างบนโลกดูน่าเบื่อไปทันที

แม้กระทั่งรถและเครื่องยนต์ที่ผมรักเท่าชีวิต บัดนี้ ก็ดูไม่น่าสนใจอีกแล้ว

"แล้วมันซ่อมได้ไหม" ประโยคสั้น ๆ นั้นที่เขาเปล่งออกมา เพียงเสี้ยววินาทีแรกที่ผมหันหน้าไปเจอเขา

ผมก็พร้อมจะขุดหลุม (รัก) แล้วกระโดดตัวเองลงไปโดยไม่ต้องให้ใครออกแรงผลักทันที เพราะ

ผมเจอแล้วครับ... ลูกรักพระเจ้าที่ท่านประทานมาให้คนบาปชาติชั่วอย่างผมได้สำเนียกว่า 'ดอกฟ้ากับเก็บหมาวัด' มันเป็นยังไง