Love Login รักเข้าสู่ระบบ

ร่างของเราแนบชิดกันจนแทบไม่มีช่องว่างให้อากาศแทรกผ่านได้
ทุกอย่างดูนุ่มนวลแต่ร้อนแรงอย่างประหลาด

"แอนฟิลด์"

ฉันเผลอเรียกชื่อเขาออกไปเสียงสั่น เขาจ้องมองฉัน
ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยไฟบางอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน

ฉันรู้สึกถึงริมฝีปากของเขาที่แนบลงมาข้างแก้ม ลมหายใจอุ่นๆ รินรดผิวจนฉันเผลอกำเสื้อเขาไว้แน่น

"ฉันห้ามตัวเองไม่ได้แล้วนะ"

เขากระซิบข้างหูฉัน ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะบดเบียดลงมามากว่าครั้งไหนๆ

"อื้อ"

ฉันสะดุ้งเฮือก! 0_0 ก่อนจะลืมตาลุกขึ้นนั่งบนเตียงอย่างรวดเร็ว
หัวใจฉันเต้นโครมครามจนแทบจะระเบิดออกมาได้อยู่แล้ว อะไรกันเนี่ย!
ร่างกายฉันยังคงร้อนผ่าวและหอบเล็กน้อยจากความรู้สึกที่มันเหมือนจริงเกินไป!

ฉันกระพริบตาถี่ๆ มองเพดานสีขาวตรงหน้า

"นี่ฉันฝันไปเหรอเนี่ย!"
.
.
.
.
.
"ใช่ เธอแค่ฝันไป เพราะเรื่องจริง...พวกเรายังไปไม่ถึงจุดนั้นเลย"

เขาตอบฉันเสียงเรียบ รอยยิ้มเล็กๆ เริ่มปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา
แต่คำพูดนั้นกลับทำให้ฉันแทบลืมหายใจไปเลย

ยังไปไม่ถึงจุดนั้นเลย มันหมายความว่ายังไงเราจูบกันไปแล้วเหรอ ไปถึงจุดไหนล่ะ >

แต่ในระหว่างที่ฉันกำลังหมกหมุ่นกับความคิดพวกนี้
จู่ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามา
เธอมองเขาตาไม่กระพริบ ถือวิสาสะเอื้อมมือไปแตะหมวกของเขาอย่างสนิทสนม

"ยังใส่หมวกใบนี้อยู่อีกเหรอ หมวกที่ฉันซื้อให้นี่นะ"

เธอเป็นใคร!