ข้าเป็นนางเอกของเรื่องนะ

"อย่าบอกนะเจ้าคะ ว่าเป็นฝีมือท่าน"

เขามองนาง สายตานิ่งงันไร้คลื่นอารมณ์ "หาใช่ไม่"

แต่สีหน้าท่าทางของเขานั้นไม่อาจหลอกนางได้ ช่งเหมยลี่จับจ้องดวงตาเขาแน่วนิ่ง เพราะแม้ในเส้นเรื่องเดิม ก็เป็นเขานั่นแหละที่บุกเข้าไปแก้แค้นให้นาง

"ท่านกล้าสาบานหรือไม่?"

เขาไม่ตอบคำ หากสาบานด้วยความเท็จ ย่อมมีแต่จะตายตกไปเสียเปล่า

นางยกยิ้มบาง "นั่นประไร ที่แท้ก็เป็นฝีมือท่านจริงๆ"

+++

นางเม้มปากแน่น ส่ายศีรษะช้าๆ แล้วโผเข้ากอดเขาแน่นขึ้น

"หากข้าบอก ท่านคงฆ่าข้าทิ้งแน่"

"ข้าจะทำเช่นนั้นกับภรรยาของตนเองได้อย่างไร?" เขาส่ายหน้า อ่อนใจต่อคำพูดของนาง

"แต่ข้ายังไม่ใช่ภรรยาท่านเสียหน่อยเจ้าค่ะ"

+++

"เรื่องอะไรหรือเจ้าคะ?"

ช่งเหมยลี่สูดลมหายใจเบาๆ ดวงตาเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่นที่ยากจะบรรยาย

"แก้แค้นให้เจ้าของร่างเดิมเรื่องนี้ข้ายังไม่เคยเล่าให้เจ้าฟัง แต่ในวันที่ข้าเข้ามาอยู่ในร่างนี้ ข้าได้ยินเสียงหนึ่ง มันเหมือนคำร้องขอสุดท้ายจากวิญญาณเจ้าของร่างเดิม เขาขอให้ข้าจัดการกับคนผู้หนึ่ง"

เว่ยลั่วหนิงนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะถามเสียงแผ่ว

"ใครหรือเจ้าคะ?"

+++

"เจ็บนิดเดียว... ข้าจะระวัง"

เขากระซิบข้างหู ก่อนจะผลักดันกายเข้าสู่กายนางช้าๆ