อย่าหนีผัวเด็ก

ไทก้าหลงรักหลิงที่อายุมากกว่า แต่หลิงไม่กล้าเปิดใจเพราะอายุและแรงกดดันจากแม่ของไทก้า แม้ไทก้าจะพยายามพิสูจน์ตัวเองเพื่อกลับมาคบกับหลิง แต่หลิงก็ยังผลักไส จนเมื่อไทก้ากำลังจะหมั้นกับนิดา หลิงจึงเริ่มรู้สึกเสียดายและไม่อยากเสียเขาไป
*****
“ไทก้า ฉันดีใจที่เธอกล้าพูดตรง ๆ… แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะฉันแก่เกินไปจะชอบเด็กอย่างนายได้”
หัวใจของไทก้าร่วงหล่นทันที เขาหัวเราะออกมาเบา ๆ ราวกับเย้ยตัวเอง
“ครับ… แล้วถ้าพี่อายุเท่าผมล่ะ” เสียงของไทก้านุ่มต่ำแต่จริงจัง
“พี่จะชอบผมไหมครับ”
หลิงนิ่ง เงียบงัน ไม่มีคำตอบหลุดจากปาก
“ผมเข้าใจแล้วครับ…” ไทก้ายิ้มบาง ก่อนจะก้าวเข้าไปหาเธออย่างช้า ๆ จนหลิงต้องถอยหลังอย่างลนลาน
แต่เขาไม่หยุด ร่างสูงโน้มเข้ามาใกล้จนเธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดผิวหน้า ดวงตาคมจ้องลึกอย่างไม่อ้อมค้อม หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ใจเต้นแรงอย่างห้ามไม่ได้
“อื้อ…” เสียงครางหลุดจากริมฝีปากของหลิง เมื่อจู่ ๆ ไทก้าก็รวบร่างเธอเข้ามาแนบอก แล้วประกบริมฝีปากลงมาอย่างรุนแรง รวดเร็ว และแน่วแน่
จูบนั้นไม่ได้อ่อนโยน… แต่มันเต็มไปด้วยแรงปรารถนาและความอัดอั้น รสขมของเบียร์ยังติดอยู่ที่ริมฝีปากของเขา ผสานกับความเร่าร้อนที่เธอไม่อาจปฏิเสธ
เมื่อหลิงไม่ผลักเขาออก ไทก้ากลับยิ่งได้ใจ มือใหญ่เลื่อนขึ้นมาสัมผัสที่หน้าอกเธออย่างโหยหา
“อ๊ะ!” หญิงสาวสะดุ้งเฮือก ก่อนจะรวบแรงทั้งหมดผลักเขาออกอย่างแรง พร้อมกับฝ่ามือฟาดใส่ใบหน้าของเขาอย่างจัง
เพี๊ยะ!!!
เสียงตบดังสะท้อนในห้องเงียบงัน ใบหน้าของไทก้าหันไปตามแรงกระแทก รอยนิ้วมือเริ่มขึ้นสีแดงบนผิวขาว
“ฉัน…” หลิงตัวสั่น ริมฝีปากสั่นระริก ดวงตาเบิกกว้างอย่างตกใจในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป
แต่ไทก้าไม่โกรธ เขาเพียงก้มหน้าลง พูดเสียงแผ่วเบาราวกระซิบ
“ผมขอโทษครับ… ผมแค่… อยากจูบพี่จริง ๆ”
หลิงอ้าปากจะพูด แต่ไม่มีคำใดหลุดออกมา หัวใจเธอปวดหนึบ รู้ดีว่าความรู้สึกของเขาไม่ใช่เรื่องล้อเล่น และการเงียบของเธออาจเป็นมีดที่กรีดเขาจากข้างใน