หย่า...หนีรัก (หนังสือเสียง)

“เค้าถามตัวจริงๆ นะพัช ตัวจะไปฝรั่งเศสเพื่ออะไรกันแน่”
ทีฆทัศน์หันกลับมาทำหน้าจริงจัง และเอ่ยถามภรรยา
“แล้วตัวล่ะ มาฝรั่งเศสเพื่ออะไรกันแน่”
พัชรลดาไม่ตอบแต่ย้อนถามเรียบๆ ดวงตาพุ่งตรงไปยังดวงตาของสามีเหมือนต้องการจะค้นความจริงจากใจของเขาทีฆทัศน์เงียบงันไปครู่ใหญ่ก็เอ่ยออกมาตรงๆ ว่า
“เค้ามาตามตัว เค้าไม่ต้องการเห็นตัวไปมีคนอื่น เค้า…เออ…เค้าอยากคืนดีกับตัวน่ะ” พัชรลดาได้ฟังดังนั้นก็แอบลิงโลดอยู่ในใจ แต่ไม่กระโตกกระตากออกมา
“แล้วตัวหายไปไหนมาเป็นเดือนๆ ทำไมไม่ติดต่อหาเค้าตัวหายไปไหน ไปอยู่กับใคร แล้วไปทำอะไร”
“ทีละคำถามสิแม่คุณ เค้าตอบไม่ทัน”
“เอาก็ได้ คำถามแรกเลยนะ ทำไมตัวเลือกหมาแมวแทนที่จะเลือกเค้า” พัชรลดาเอ่ยถามข้อคาใจเป็นคำถามแรก ทีฆทัศน์อมยิ้มก่อนจะถอนใจ และเอ่ยออกมาว่า
“ใครว่าเค้าเลือกพวกคุณๆ เค้าเลือกตัวต่างหาก”
“อย่าฝอยเลย เหม็นขี้ฟัน”
พัชรลดาย่นจมูก
“จริงๆ นะ เค้าเลือกตัวจริงๆ แต่ตอนนั้นตัวให้เค้าเลือกแบบสายฟ้าแลบ ซึ่งเค้าก็ต้องตอบว่าเค้าเลือกตัวแน่ๆ แต่ที่เค้าอ้ำอึ้งคิดก็เพราะกำลังคิดว่าจะเอาพวกคุณๆ ไปฝากฝังใครเลี้ยงได้บ้างแต่จะให้เค้าเอาพวกคุณๆ ไปปล่อยตามวัดหรือที่ไหนสักแห่ง เค้าทำไม่ได้หรอก ใจไม่แข็งพอ แต่ตัวไม่ฟังเค้าพูดให้จบก็ผลุนผลันออกจากบ้านมาโดยที่ยังไม่เคลียร์ทุกอย่างกับเค้า”
“แล้วทำไมตัวไม่โทรมาเคลียร์ล่ะ ตัวก็รู้นี่ว่าเค้าอยู่บ้านแม่”
“เค้าก็เคยบอกตัวแล้วไงที่ไม่เคลียร์ก็เพราะคิดว่าตัวไม่เข้าใจ เค้าเลยคิดจะจัดการฝากฝังพวกคุณๆ ไปตามบ้านเพื่อนให้ครบทุกตัวก่อน แล้วถึงอัญเชิญตัวกลับรังรัก”
ทีฆทัศน์เล่ายิ้มๆ ตอนนี้เขารู้สึกสบายใจแล้วที่ได้เปิดอกพูดกับภรรยา ตอนแรกสุดนั้นพัชรลดาไม่เชื่อ แต่บัดนี้หล่อนพอจะเข้าใจสามีขึ้นมาบ้างแล้ว
“เอาล่ะ ตอนนี้ตัวกระจ่างแจ่มแจ้งเรื่องของเค้าแล้ว เรื่องของตัวล่ะเป็นยังไง ไหนเล่าให้เค้าฟังบ้างสิ ไปไงมาไงถึงมีชู้ได้”
“นี่พูดดีๆ นะ ใครมีชู้ เค้ายังไม่มีอะไรสักหน่อย”
“แต่ไปฝรั่งเศสคราวนี้ก็ไม่แน่ใช่มั้ยล่ะ”
ทีฆทัศน์ประชดอย่างหึงหวง พัชรลดาอมยิ้มท่าทีปั้นปึ่งของสามี แต่ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ แม้เรื่องราวจะกระจ่างแล้ว แต่หล่อนก็ต้องแก้นิสัยเสียของสามีอีกหลายอย่าง
โดยเฉพาะคำว่ารักที่พัชรลดาอยากได้ออกมาจากปากเขา ความจริงของหล่อน จึงยังเปิดเผยไม่ได้