มาเฟียคนนี้โรคจิตนะครับ

มาเฟียผู้เย็นชา ผู้ที่ปกครองทุกอย่างด้วยอำนาจ กลับต้องการเล่นสนุกกับบาร์เท็นเดอร์ที่พ่วงตำแหน่งลูกหนี้คนหนึ่ง ถามว่าผมทำยังไง ด่าบอสว่าโรคจิตในใจรัวๆไปเลย

[**ตัวอย่างสำนวน]**

"นี่มันเรื่องอะไรกัน บอส!"

ใบหน้าเนียนๆที่ส่ายขัดขืนไปมาถูกเขากดแรงบังคับให้หยุดนิ่ง เสียงทรงอำนาจข่มขู่ "นายไม่มีวันหนีไปไหนพ้น กิ่ง นายเป็นของฉัน"

"บอสเป็นยมบาลเหรอ""

ก็ว่าทำไมถึงเป็นเจ้านายของคนแบบนั้นได้ ผมน่าจะเอะใจที่เขาไปทำงานโดยมีพวกบอดิการ์ดที่ดูอันตรายรายล้อม

แม่งโรคจิต ของมึงพ่อง!

เจ้าหนี้ปกติมีเป็นร้อยดันสุ่มตักไข่ได้ใบพิเศษ ได้เจ้าหนี้แถมเจ้ากรรมนายเวรที่เจ้าตัวพยายามยัดเยียดความเป็นผัวให้กัน

ถามกูรึยังว่ากูอยากมีผัวไหม


ปฐวี บอสมาเฟียผู้เย็นชาขี้เก๊๊ก อายุ 33 ปี
ทุกๆคืนชายหนุ่มใบหน้าโทนฝรั่งเศสจะต้องไปคุมผับเถื่อน เขาได้ทุกอย่างมาด้วยกำลัง และถือคติว่า อะไรก็เป็นไปได้ตราบใดที่มีอำนาจในมือ

กิ่ง บาร์เทนเตอร์ร่างยักษ์ ลูกหนี้ผู้ขยัน(ขัน)แข็ง อายุ 28 ปี
ผู้ชายกล้าวโตหุ่นควายแบบผม แค่ยืนชงเบียร์ชงเหล้าก็หมดวัน อย่าว่าแต่ปลดหนี้ ปลดกางเกงเดินไปฉี่ยังยาก

**คำเตือน**

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชาย (โรแมนติกคอมเมดี้)
มีเนื้อหาหยาบคายหรือความรุนแรง ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณ
เหตุการและสถานที่ในเรื่องเป็นเพียงเรื่องแต่งจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น