คุณหนูเหวินร้ายกาจยิ่งนัก

คำโปรย
ในครั้งแรกที่ได้พบกันเหวินต่วนยาวางแผนสารพัดเพื่อที่จะหลอกใช้อวิ๋นจิ่นโหลว ทว่านานวันเข้าที่ได้อยู่ด้วยกัน นางกลับค้นพบว่าอ้อมแขนของเขาอบอุ่นยิ่งกว่าผู้ใด กระทั่งรู้ตัวอีกทีนางก็ต้องมีเขาอยู่ข้างกาย

แนะนำเรื่อง
เหวินต่วนยานายหญิงน้อยแห่งเหลียนอิงซื่อ ที่ใช้ชีวิตตามใจตนเองไร้แบบแผน นางเปรียบเสมือนจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ ทว่าในตอนพบกับคุณชายรองตระกูลอวิ๋นทุกอย่างก็เปลี่ยนไป


อวิ๋นจิ่นโหลวก้มตัวลงเล็กน้อย เอียงหน้าเข้าใกล้จนลมหายใจอุ่นรินรดข้างแก้ม กระซิบเสียงพร่าดุจสายลมอ่อน ๆ ในช่วงวสันต์ฤดู

" หากเจ้ายิ้มให้ข้าเช่นนี้ทุกวันข้าก็ยินดีซื้อเกี๊ยวทั้งตลาดให้เจ้ากินตลอดชีวิต "

น้ำเสียงของอวิ๋นจิ่นโหลวทอดต่ำลงอย่างตั้งใจ คล้ายหยอกเย้าแต่กลับแฝงไว้ด้วยความหมายลึกซึ้ง

ที่ผ่านมาอวิ๋นจิ่นโหลวเคยคิดว่าในเมืองหลวงที่เต็มไปด้วยเล่ห์เพทุบาย ความอ่อนโยนคือความอ่อนแอ ทว่าบัดนี้นางกลับทำให้เขาอยากรักษาช่วงเวลาเหล่านี้ไว้ให้นานที่สุด

เหวินต่วนยาเหลือบตาค้อนน้อย ๆ แววตาแฝงทั้งความเขินอายเอาไว้จาง ๆ ใบหน้าที่ซีดขาวราวหิมะกลับระเรื่อขึ้นดั่งกลีบดอกเหมยแรกแย้ม

เหวินต่วนยามิได้เอ่ยตอบสักคำ มีเพียงแขนเรียวที่คล้องแขนเขาแน่นขึ้นอีกนิดราวกับจะบอกว่า นางก็ยินดีจะเป็นเจ้าของรอยยิ้มนั้นให้เขาเพียงผู้เดียว