จางเจียอี่สุดยอดนักปรุงแห่งหมู่บ้านหลัวซาน เล่ม 1

หลังจบการศึกษาจากโรงเรียนสอนทำอาหารชื่อดัง จางเจียอี่ก็ได้เริ่มต้นเส้นทางสายการทำอาหารและเติบโตขึ้นจนน่าทึ่ง พรสวรรค์โดยกำเนิดของเธอในการสรรค์สร้างอาหารที่น่ารับประทาน บวกกับความอยากรู้อยากลองในการทำอาหารชนิดใหม่ตลอดเวลา ทำให้เธอได้รับชื่อเสียงในฐานะดาวรุ่งแห่งวงการทำอาหารที่อายุน้อยที่สุดในเวลาอันรวดเร็ว
แต่แล้ววันที่ชีวิตของเธอกำลังขึ้นถึงขีดสุด จางเจียอี่กลับได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย แม้ว่าเธอจะพยายามต่อสู้กับมันอย่างเต็มกำลังแล้วก็ตาม แต่สุดท้ายชีวิตของเธอก็จบลงในวัยเพียง สามสิบปี
ณ อีกดินแดนหนึ่งอันไกลโพ้นของโลกคู่ขนานใบหนึ่ง
ที่นั่นได้มีเด็กหญิงวัยสิบสองปีที่มีชื่อแซ่เหมือนกันกับเธอ นางกำลังนอนหายใจรวยรินอยู่บนเตียงในบ้านไม้หลังเก่าใกล้ผุพัง เด็กหญิงล้มป่วยมาได้สักพักแล้วเพราะร่างกายขาดสารอาหารอย่างรุนแรง
แม้ผู้เป็นปู่และย่าจะพยายามหาของกินมาช่วยหลานสาว แต่ทว่ามันกับเป็นเพียงปลายข้าวเล็กน้อยที่ต้มกับน้ำจนแทบมองไม่เห็นเนื้อขาว ในที่สุดร่างกายของเด็กหญิงก็ทนไม่ไหวสิ้นลมไปในคืนนั้น โดยที่ผู้เป็นปู่และย่าไม่รู้เลยว่าหลานสาวได้สิ้นลมแล้ว
และนั่นคือจุดจบของคนทั้งสองในเวลาไล่เลี่ยกัน
แต่ใครจะไปคิดว่าจุดจบของอีกคนจะกลายมาเป็นจุดเริ่มต้นชีวิตใหม่ของใครอีกคนไปได้ วิญญาณของหญิงสาวในยุคปัจจุบันได้มาเกิดใหม่ในร่างของเด็กหญิงในยุคโบราณที่ทางบ้านมีฐานะยากจน อาศัยอยู่กับปู่และย่าที่สติไม่ค่อยดี ส่วนแม่ผู้ให้กำเนิดได้ทอดทิ้งนางไปพร้อมเงินทองหลังสามีที่เป็นทหารตายในสนามรบ ทำให้เด็กหญิงต้องอยู่อย่างยากลำบากกับปู่และย่าวัยชรา
จางเจียอี่เมื่อรับรู้เรื่องราวของร่างที่มาอาศัยอยู่ เธอถึงกับร้องไห้ออกมาด้วยความสงสารเด็กหญิงและครอบครัว
"ไม่เป็นไรนะ ต่อไปพี่สาวจะช่วยดูแลท่านปู่กับท่านย่าให้เอง พี่สาวขอให้ดวงวิญญาณของน้องสาวไปสู่สุขคติอย่าได้มีห่วงใด ๆ" เธอพึมพำออกมาเบา ๆ ในขณะที่นอนหลับตานิ่งอยู่บนเตียงไม้ไผ่เก่า ๆ ของเด็กหญิง

หญิงสาวไม่สามารถรู้ได้ว่าดวงวิญญาณของเด็กหญิงจะรับรู้ในสิ่งที่เธอพูดหรือไม่ แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไร เพราะสำหรับเธอแล้วสิ่งที่สำคัญก็คือทำตามที่พูดให้ได้ต่างหาก เธอเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น หากพูดอะไรไปแล้วก็ต้องทำให้สำเร็จ ครอบครัวนี้เธอจะดูแลเอง