ว่าด้วยวิธีเอาตัวรอดในอ้อมกอดของทรราช

สำหรับจ้าวหลี่เสียน ใต้หล้านี้ไม่มีสิ่งใดที่เขาครอบครองไม่ได้
สิ่งใดที่ต้องการ สิ่งนั้นมากองอยู่แทบเท้า
ทว่าได้ครอบครองทุกอย่างแล้วจะมีประโยชน์อันใด
หากต้องสูญเสียสตรีอันเป็นที่รักไปตลอดกาล
จ้าวหลี่เสียนยอมเสียแผ่นดินไม่ยอมเสียภรรยา
แผ่นดินกว้างใหญ่ อำนาจล้นฟ้า เกียรติยศเงินตราล้วนสู้นางไม่ได้

วันที่ยี่สิบเดือนหนึ่ง รัชศกเหยียนคังปีที่สิบเอ็ด
ตำหนักคุนหนิงถูกเพลิงแผดเผาไหม้เป็นจุณ
ฮ่องเต้สิ้นพระชนม์อยู่ด้านในพร้อมกับพระศพของเยี่ยฮองเฮา
เมื่อร่างสลายกลายเป็นธุลี
สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงคำกล่าวขาน
ทรราชจ้าวหลี่เสียนมิได้ไร้หัวใจอย่างที่ผู้คนประณาม

ครั้นคืนวันเปลี่ยนผัน สายธาราแห่งโชคชะตาย้อนกลับ
สิ่งใดสูญเสียแล้วก็เสียไป
หากทว่าภรรยาคนนี้...จ้าวหลี่เสียนจักไม่ยอมสูญเสียนางเป็นครั้งที่สอง
หากมันผู้ใดริอ่านยื่นมือสกปรกมาแตะต้องนาง
เขาจะคิดบัญชีทบต้นทบดอก ส่งเทียบเชิญสู่ปรโลกให้มันผู้นั้นด้วยตัวเอง