Stalker ผัวออกจิตไซซ์ห้าแปด #คนที่จิตขนาดนี้เป็นผัวเธอ

วินาทีที่สตอล์กเกอร์มืออาชีพอย่างเธอพลาดที่สุด คือวินาทีที่ตัดสินใจตามผู้ชายที่คะขาแต่โรคจิตยิ่งกว่าเธอ

****************************************

"ฉันว่าตัวนั้นเอาไปขายอาจจะได้ราคาไม่ค่อยดี ทำไมเธอไม่มาถอดเอาตัวนี้ล่ะกอหญ้า"
สายตาเจ้าเล่ห์ท่อนเอวของตนที่มีขอบกางเกงใน โผล่ออกมารำไรเหนือขอบกางเกงยีนสีเข้ม เขากำลังยิ้มหวานราวกับกำลังเชื้อเชิญ แต่นั่นมันทำให้ฉันขนลุกไปทั้งตัว
ผ้าเนื้อนุ่มในมือที่กำลังสั่นเทาตกลงไปอยู่บนพื้น ดวงตาและริมฝีปากสั่นระริก ลำคอกำลังแห้งผากจนไม่สามารถเอ่ยคำพูดได้ด้วยซ้ำ
ฉันไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไงหรือจะพูดอะไร
ผู้ชายตรงหน้าวางขวดน้ำที่กำลังดื่มดับกระหายลงบนโต๊ะเครื่องประดับข้างกาย แล้วเยื้องย่างเข้ามาราวกับเสือที่กำลังจะตะครุบเหยื่อ หัวใจของฉันเย็นเยียบแทบกายเป็นน้ำแข็ง หลังจากที่ลมหายใจร้อนพัดผ่านปลายจมูกและริมฝีปาก
ปลายนิ้วของเขาลูบข้อมือเล็กแล้วดึงฝ่ามือไปไว้ในพันธนาการ ลากปลายนิ้วเรียวของฉันลูบขอบกางเกงใน ลากปลายซิปไปจนถึงความโค้งนูนที่ถูกซ่อนไว้ภายใน
มันทั้งร้อนทั้งสั่นจนเหมือนกำลังจะลวกมือฉันอยู่แล้ว
หายใจไม่ออกเลย
ใบหน้าฉันแดงก่ำได้แต่หลับตาแน่นกัดปากที่กำลังสั่นระริก
อึก
"ถ้าเธออยากได้ฉันจะขายให้ในราคาเป็นกันเอง"
"..." ดวงตาคู่สวยของฉันช้อนขึ้นสบกับดวงตาเขา มาร์ตินแสยะยิ้มก่อนจะกระซิบลงข้างหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
"แต่ต้องแลกกับกางเกงในเธอ...สนใจไหมคะ"