หนุ่มแว่นคนนี้ ไม่ใช่เด็กดี แต่เป็นเด็กพี่ครับ

"พี่ช่วยสอนการบ้านข้อนี้ให้ผมหน่อยได้มั้ย"

เพรทเซลก้าวเข้าไปใกล้คิรัน แล้วโน้มตัวลงมาดูสมุดตรงหน้า
"ได้สิ" เธอยิ้มบางๆ แล้วเริ่มอธิบายโจทย์อย่างตั้งอกตั้งใจ

แต่ยังไม่จะสอนจบ เธอก็ชะงักเพราะมือหนาวางแผ่วลงบนเอวเธอ เขาค่อยๆโอบเธอเข้ามาใกล้
"ท...ทำอะไรน่ะ?" เธอสบตาเขาเลิ่กลั่ก พร้อมกับขยับตัวออกห่างเล็กน้อย

แต่คิรันไม่ตอบ เด็กหนุ่มกลับออกแรงดึงเอวเธอเข้าหาตัว จนร่างบางเสียหลักล้มลงนั่งบนตักเขา ท่าทางหันหน้าเข้าหากันอย่างพอดิบพอดี

บรรยากาศเงียบชั่วอึดใจ ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นเบาๆ

"พอมองพี่จากมุมนี้แล้ว... พี่น่ารักจริงๆนะครับ"

"ถ้าทำแบบนี้ พี่จะกลับแล้วนะ" เธอเตือนเขา วางมือบนอกแกร่งแล้วออกแรงดันเล็กน้อยเหมือนอยากให้ถอยห่าง
คิรันทำหน้าหงอยอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาคมที่เมื่อครู่ยังเจ้าเล่ห์ กลับดูอ้อนเหมือนแมวขี้อ้อนในอ้อมแขนเธอ

"ไม่เอาาา~" เขาครางเสียงทุ้มต่ำ กระชับเอวเธอแน่นขึ้นนิดหน่อย ใกล้จนได้ยินเสียงหัวใจของกันและกัน "ผมอยากทำการบ้านให้เสร็จ นะครับ น้าาา~"

เสียงที่หลุดออกมาพร้อมใบหน้าหล่อๆที่ยังใส่แว่นอยู่แบบนั้น มันเหมือนจะฆ่าเธอให้ตายจริงๆ เพรทเซลสบตาเขา แล้วนิ่งงันไปชั่ววินาที เพราะเธอรู้ดีว่า 'การบ้าน' ที่เด็กหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์หมายถึง มันไม่ใช่แค่ตัวอักษรในสมุดอีกต่อไป

---------------
นิยายเรื่องนี้พระเอกเด็กกว่านางเอก แต่เด็กมันร้ายนะคะคุณพวกเธออออ อย่าไว้ใจเนิร์ดใสแต่ไม่ซื่อ

***ซื้อผ่านเว็บ/แอนดรอยด์ จะราคาถูกกว่าผ่าน ios
เว็บ/แอนดรอยด์ราคา 39 บาท
ios ราคา 45 บาทจ้า