ฤดูฝนของมัญชรี

ความรักมักจะมาพร้อมกับข้อจำกัดบางอย่าง บางทีต่อให้รักมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถรั้งไว้ได้ รู้ตัวอีกที บุคคลอันเป็นที่รักก็หายไปเสียแล้ว..

มีเพียงท่วงทำนองกลอนของดอกไม้ที่คอยย้ำเตือนว่าเรื่องราวของเราสองคนมีอยู่จริง และมันไม่เคยเลือนหายไปจากใจของเรา

‘เธอฝากรักไว้ในกลีบดอก

ก่อนจะหลบออกจากวันหวาน

ฉันรดน้ำแต่เพียงตำนาน

ที่ไม่มีเธออยู่อีกเลย’



หญิงสาวเอ่ยถามกับบุคคลอันเป็นที่รักของเธอ ด้วยคำถามที่มักจะชอบถามเป็นประจำ

“วันนี้คุณมีดอกไม้หรือยัง”

“มีแล้ว.. มัญชรีไง”