ใจทรมาน

เขายอมทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักเป็นที่ยอมรับของทุกคน แม้จะต้องทำร้ายเธอ เพื่อแลกกับการให้คนรักได้สมหวัง แต่ข้อแลกเปลี่ยนที่ตกลงกับคนรัก เขากลับเปลี่ยนมันเพราะหัวใจมันเรียกร้อง เธอจะยอมตกลงหรือไม่

"ไม่!"นิลยาตอบเสียงแข็งกลับไป เธอจะไม่ขอความช่วยเหลือกับเขาอย่างเด็ดขาด

"ฮึ ฮึ ถ้าคุณธิดาแม่ของเธอรู้เรื่องท่านจะเสียใจขนาดไหนนะ"ต้นตระการลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังให้เธอ เขาเดินไปหยุดที่ขอบหน้าต่างที่มีกระจกกั้น

"ห้ามบอกเรื่องนี้ให้แม่ฉันรู้นะ"นิลยารีบลุกขึ้นแล้วเดินไปหยุดอยู่ด้านหลังของต้นตระการ

"ถึงฉันไม่บอก เรื่องนี้ก็ถึงหูแม่เธออยู่ดี"ต้นตระการหันมาแล้วทำท่ายักคิ้วใส่นิลยา

"คุณจะช่วยฉันอย่างไร"นิลยากลัวต้นตระการจะบอกแม่ของเธอที่กำลังไปปฏิบัติธรรมอยู่จังหวัดเลย เพราะถ้าธิดาทราบเรื่องนี้คงเสียใจและเป็นห่วงเธอไม่น้อย นิลยาจะไม่ยอมให้แม่เป็นทุกข์ใจเพราะเรื่องนี้เป็นอันขาด

"ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน" ต้นตระการบอกเสียงนิ่งมอง
นิลยา หญิงสาวได้แต่นิ่งเพราะข้อแลกเปลี่ยนอาจจะเป็นการให้เธอเซ็นอนุมัติสั่งซื้อวัตถุดิบให้โสภิตาทำโปรโมชั่น นั่นเป็นสิ่งที่เธอกลัวและไม่มีทางจะทำแบบนั้นแน่นอน

"ข้อแลกเปลี่ยนอะไร"นิลยาเงยหน้าขึ้นมองต้นตระการอีกครั้ง ใบหน้าขาวนวลเริ่มแดงขึ้นเพราะผ่านการร้องไห้ ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกเบาๆ เขาก้มลงมองใบหน้าของเธอ ชายหนุ่มคุมตัวเองไม่ได้ เขาคว้าเอวคอดเข้ามาแนบชิดลำตัว

"คุณทำอะไร"นิลยายกมือทั้งสองข้างขึ้นดันหน้าอกเขาไว้