หลงรักคนหลอกลวง

"อย่าคิดว่าผมไม่รู้ ว่าครอบครัวคุณกำลังคิดจะทำอะไร"อคิณเดินเข้าไปแล้วสบถเสียงใส่รวีย์

"ทำอะไร"รวีย์เงยหน้าแล้วยิ้มที่มุมปากมองเขาด้วยท่าทางเยาะเย้ย

"ฮึ ฮึ คุณหญิงมัลลิกาที่พยายามวิ่งเต้นหาตำแหน่งให้สามี ด้วยการเอาบ้านไปจำนอง จนหมดตัว เลยต้องเอาลูกสาวมาใส่ตะกร้าล้างน้ำเพื่อเอามาเป็นเหยื่อในการหาเงิน"อคิณจ้องไปที่ใบหน้าของรวีย์ด้วยสายตาเคียดแค้น หญิงสาวอ้าปากค้างเพราะไม่คิดว่าเขาจะรู้เรื่องนี้ แต่ก็พยายามทำใจดีสู้เสือ

"หาเงินอะไร แม่คุณเป็นคนไปสู่ขอฉันเอง"รวีย์พูดจบแล้วพยายามเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เพราะกลัวเขาจะจับพิรุธได้

"จำไว้นะ ถ้าคุณแตะต้องอทิติยาแฟนของผมอีก ผมจะแจ้งตำรวจให้ดำเนินคดีกับคุณหญิงมัลลิกา ในข้อหาหลอกลวงด้วยการอ้างว่าจะให้ตำแหน่งคุณหญิงกับแม่ผม"อคิณพูดสบถใส่หูรวีย์ที่ยังเบือนหน้าหนีเขาอยู่ หญิงสาวรีบหันขวับกลับมามอง

"คุณรู้เรื่องนี้ด้วย"รวีย์เสียงสั่นเครือ แสดงว่าเขารู้เรื่องแผนการทั้งหมดที่ครอบครัวเธอร่วมกันวางแผนแล้ว อคิณผลักร่างของรวีย์จนหงายลงไปที่โซฟา

"รู้แม้กระทั่ง พวกคุณรอเอาค่าสินสอดเพื่อจะไปไถ่บ้านคืนมา ฝันไปเถอะว่าผมจะแต่งงานกับคนอย่างคุณ" ชายหนุ่มชี้ไปที่รวีย์ที่พยายามลุกจากโซฟาอย่างทุลักทุเล

"ผมเตือนคุณแค่นี้ ที่เหลือก็หาทางเอาเองว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร ก่อนที่เรื่องจะถึงตำรวจ"