เมื่อใจ(ไม่)อยากหวนรัก

"พี่กล้า_"

"พี่กล้ามีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?"

"ผัวไปไหน?"

"ไม่มีจ้ะ"

"เหอะ"

"มันทิ้งไปมีเมียใหม่ หรือเห็นผู้ชายแล้วบอกว่าตัวเองไม่มีผัวล่ะ?"

กลับบ้านมาคนว่าง ๆ แบบเขาก็ควรจะทำอะไรที่มันมีประโยชน์สักหน่อยสิ อย่างเช่นการไปแอบมองอดีตแบบเธอ ขับรถวนรอบหมู่บ้านอย่างกับรถเติมน้ำเปล่าไม่ใช่น้ำมัน แล้วถามคำถามกวนส้นตี_แบบนี้

เขาสะใจมากที่ได้เยาะเย้ยคนแบบเธอ ผู้หญิงใจร้ายที่ทำเขากินไม่อิ่มหลับไม่เต็มตามาห้าปีเต็ม แต่ไม่รู้ว่าทำไมเวลาเจอหน้ากันเขาต้องใจอ่อน แพ้ให้กับความใสซื่อไร้เดียงสาของเธอตลอด แถมเจ้าเด็กน้อยหน้าหล่อลูกชายที่เกาะเธอหนึบด้วยอีกคน

เขาทั้งเเกลียด ทั้งสงสาร จนกระทั่งวันที่เขาต้องมารู้ความจริงบางอย่าง

"แล้วแล้วถ้าเป็นลูกกูจริงทำไมน้ำค้างถึงไม่บอกกูวะ"

"บอกห่าไร!! มึงบล็อกเบอร์พวกกูสัสเอ้ย! คนทั่วบ้านทั่วเมืองเขารู้หมดว่าต้นไผ่เป็นลูกมึง ยกเว้นควายเรียกพี่แบบมึงนี่แหละที่ไม่รู้เหี้ยไรกับเขา"

""

"นะ น้ำค้างท้องตอนไหน?"

"ตอนเอากับมึง"

"ไม่ใช่ไอ้ห่า กูหมายถึงท้องช่วงไหน"

_______________

"พี่ขอโทษ ~"

" พ่อมันแย่เอง"

"พ่อนี่งอแงจังเลยเนอะแม่ ไม่เห็นเก่งเหมือนไผ่เลย"

"พี่กล้า พี่ช่วยไปร้องไห้อยู่หลังส้วมเถอะจ้ะ อายต้นไผ่"


#ฝากผลงานเรื่องที่ 10 ของไรท์ด้วยนะคะ