ซีอีโอเสือร้ายเถื่อนคลั่งรักยัยจอมใจเจ้าเสน่ห์ (หนังสือเสียง)

“บอกเขาไปว่าฉันไม่อยู่”
เธอลุกพรวด
แต่ยังไม่ทันจะพูดจบ เสียงรองเท้าหนังที่กระทบกับพื้นหินอ่อนก็ดังขึ้นตามบันไดไม้อย่างไม่เกรงใจเจ้าของบ้าน
“ไม่อยู่ แล้วเสียงใครพูดล่ะ”
ร่างสูงในชุดสูทเรียบหรูยืนพิงกรอบประตูห้องนอนเธออย่างหน้าตาเฉย ดวงตาคมเข้มกวาดมองไปทั่วห้องอย่างไม่แยแสต่อสายตาคนใช้ที่ยืนอึ้งอยู่ข้างหลัง
“คุณเข้ามาได้ยังไง” เธอถามอย่างตกใจ
“ง่ายมาก... บอกชื่อผมกับยาม และบอกว่าผมมาหาแฟน เขาก็รีบเปิดประตูให้เลย”
เขาตอบหน้าตาย จันทราวดีหน้าร้อนวูบ เธอรีบเดินไปจะปิดประตูห้อง แต่ชายหนุ่มกลับใช้แขนขวาขวางไว้ แล้วดันตัวเองเข้ามาในห้องเต็มตัว
“คุณไม่มีสิทธิ์มาที่นี่”
“ผมมีสิทธิ์ทุกอย่าง ถ้าเป็นเรื่องของคุณ” เขากระซิบเสียงต่ำแล้วเดินตรงเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ
หญิงสาวก้าวถอยหลังจนแผ่นหลังกระแทกกับโต๊ะอ่านหนังสือ ดวงตาไหววูบ
“ฉันหนีคุณ เพราะฉันไม่อยากให้คุณเข้ามากวนฉันอีก”
เสือหยุดฝีเท้าเพียงคืบหน้าเธอ ใบหน้าคมเข้มนั้นมีแววเจ็บบางอย่างซ่อนอยู่เพียงวูบเดียว ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นแตะแก้มเธอเบา ๆ
“แต่ผมอยากกวน... กวนทุกอย่างที่เป็นคุณ ถ้าคุณหนีผมได้ด้วยการปิดประตู ผมจะทำให้บ้านหลังนี้กลายเป็นบ้านของผมด้วย”
เขาตอบเสียงพร่าหนักแน่น เธอกัดริมฝีปากแน่น ทั้งสับสน หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
“หยุดพูดอะไรแบบนั้น... ฉันยังไม่ได้เปิดใจให้คุณสักหน่อย อย่ามาหื่นแถวนี้นะ”