ไป๋เหม่ยฮวายอดหมอหญิงในดวงใจ

"เจ้าไม่ใช่หมอ"

"เด็กคนนี้บาดเจ็บรุนแรง ข้าแค่ช่วยห้ามเลือดและเย็บแผลให้เท่านั้น"

ไป๋เหม่ยฮวาตอบเสียงนุ่ม แต่ไม่มีความหวาดกลัวในน้ำเสียงเหมือนที่เคยเป็น

"ถ้ารอท่านหมอมา เขาอาจเสียเลือดมากเกินไป"

"เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าต้องทำเช่นนี้?"

บิดาถามเสียงเข้ม สายตาจับจ้องที่มือเปื้อนเลือดของบุตรสาว

ไป๋เหม่ยฮวาชะงักเล็กน้อย นึกขึ้นได้ว่าความรู้เหล่านี้เป็นสิ่งแปลกใหม่ในยุคนี้ นางไม่อาจบอกความจริงได้ว่านางเป็นหมอจากอนาคต

"ข้า... ข้าเคยอ่านในตำราหมอที่ได้มาจากพ่อค้าทางเหนือ" นางตัดสินใจตอบ "ข้าแอบศึกษามันในยามว่าง"

ไป๋เซียนอันมองน้องสาวด้วยสายตาประเมินใหม่

"ข้าไม่เคยรู้ว่าเจ้าสนใจตำราพวกนี้"

"ข้าก็มีความสนใจของตัวเอง"

ไป๋เหม่ยฮวาตอบเรียบ ๆ ก่อนจะหันกลับไปจัดการแผลต่อ

นางใช้ผ้าสะอาดปิดแผลที่เย็บเสร็จแล้ว จากนั้นนำผ้าอีกผืนมาพันรอบศีรษะเด็กชายเพื่อยึดผ้าปิดแผลไว้ ผูกให้แน่นพอดี ไม่หลวมหรือตึงเกินไป

"เจ้าจะต้องเปลี่ยนผ้าพันแผลทุกวัน" นางบอกเสี่ยวหลี่ "และห้ามแกะหรือขยี้แผล รอให้มันหายเอง"

เสี่ยวหลี่พยักหน้าช้า ๆ นัยน์ตาเริ่มมีประกายชัดเจนขึ้น

"ขอบคุณคุณหนูมากขอรับ" เขาพึมพำเบา ๆ

เสียงกระซิบดังขึ้นรอบวงอีกครั้ง คราวนี้เต็มไปด้วยความทึ่งและไม่อยากเชื่อสายตา บางคนถึงกับพูดว่าเป็น "ปาฏิหาริย์" ที่เด็กชายฟื้นขึ้นมาอย่างรวดเร็วเช่นนี้

ไป๋เหม่ยฮวาล้างมือในชามน้ำสะอาดอีกครั้ง นางหันไปเห็นใบหน้าของอวี้หรงหรงที่มองมาด้วยสายตาปนกันระหว่างอิจฉาและสงสัย ส่วนบิดาและพี่ชายยังคงยืนมองอยู่เงียบ ๆ แต่สายตาเย็นชาที่เคยมีให้นางเริ่มเปลี่ยนเป็นความสนใจบางอย่าง

"พาเสี่ยวหลี่ไปพักผ่อน"

ไป๋จิ้งหวังสั่งคนรับใช้

"และเจ้า..."

เขาหันมาทางไป๋เหม่ยฮวา

"ตามข้ามา"

ไป๋เหม่ยฮวาพยักหน้า ทำความเคารพอวี้หรงหรงและพี่ชายด้วยท่าทีสุภาพ ก่อนจะเดินตามบิดาไป เสี่ยวผิงรีบวิ่งตามหลังนายหญิงของตนอย่างใกล้ชิด

ขณะที่เดินผ่านโถง ไป๋เหม่ยฮวารู้สึกถึงสายตามากมายที่จับจ้องมาที่แผ่นหลังนาง นางรู้ดีว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป

ความเหนื่อยล้าเริ่มแผ่ซ่านไปทั่วร่าง แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความอิ่มเอมใจ การได้ช่วยชีวิตคนอีกครั้ง แม้จะในโลกที่แตกต่าง ในร่างที่ไม่คุ้นเคย ก็ยังเป็นความรู้สึกที่ดีที่สุดสำหรับนางเสมอ

น้ำตาปริ่มที่ขอบตา แต่นางกลั้นไว้ นางไม่รู้ว่าชีวิตใหม่นี้จะพานางไปไหน แต่อย่างน้อยเธอก็รู้แล้วว่านางจะทำอะไร ใช้ความรู้ทางการแพทย์สมัยใหม่ช่วยเหลือผู้คนในยุคโบราณ เพื่อสร้างคุณค่าใหม่ให้กับชีวิตของไป๋เหม่ยฮวา

เธอไม่ใช่ณิชาอีกต่อไป...

เธอคือไป๋เหม่ยฮวา...

และนี่เพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นเท่านั้น...