ตกหลุมพรางยัยพยาบาลจำเป็น (The Reluctant Nurse)

เมื่อพยาบาลคนเก่าลาออก ผู้เป็นย่าจำเป็นต้องจ้างพยาบาลคนใหม่มาดูแลหลานชาย

"กูจะหาวิธีกดดันให้เธอลาออก คงอยู่ได้ไม่นานหรอก" คนหน้านิ่งเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดัน พยาบาลส่วนตัวเขาต้องเป็นคนเลือกเองเท่านั้น
"เจ้าตัวยังไม่มาเลยนะ จะหาทางกำจัดเสียแล้ว" หมอหนุ่มส่ายหน้าขำๆ
ธามม์ภพกระตุกยิ้มร้าย

พระเอกขาหักทั้งสองข้างอยู่ในช่วงฟื้นฟูสภาพร่างกายเพื่อให้กลับมาเดินได้อีกครั้ง
นางเอกถูกจ้างให้มาเป็นพยาบาลส่วนตัวของเขา ไม่เพียงแค่นั้น เธอยังต้องทำภารกิจบางอย่าง ...ภารกิจนั้นคืออะไร และจะสำเร็จหรือไม่?

*********
ตัวอย่าง

"กู๊ดมอร์นิ่งค่ะคุณธามม์" เสียงหวานเอ่ยทักพร้อมรอยยิ้มสดใส
"ผมควรได้อาบน้ำตั้งแต่สองชั่วโมงที่แล้ว" เสียงเข้มตอบกลับ
หยาดพิรุณยิ้มอ่อน "ขอโทษค่ะ วันหลังหนูจะไม่ตื่นสาย" เวลาตอนนี้คือเก้าโมงสามสิบนาที
"คุณช่วยพาผมลงจากเตียงที ผมอยากอาบน้ำ" ธามม์ภพพยายามยันกายลุกขึ้นนั่ง
หยาดพิรุณรีบเข็นวีลแชร์ไปที่ขอบเตียง ตาโตมองใบหน้าหล่อเหลา ในขณะที่มือเล็กเอื้อมไปจับเอวสอบเอาไว้หลวมๆ
คนไข้หนุ่มย้ายตัวเองไปนั่งบนวีลแชร์ เธอเข็นเขาเข้าไปในห้องน้ำ
"คุณจะไปไหนเหรอครับ" พยาบาลสาวทำท่าจะหันหลัง
"ไปรอข้างนอกค่ะ คุณธามม์จะอาบน้ำไม่ใช่เหรอคะ"
"คุณต้องอาบน้ำให้ผมก่อน"
"อะอะไรนะคะ?!" หยาดพิรุณตกใจจนหน้าซีด

"คุณฝนครับ คุณฝนอยู่ไหนเอ่ย!" ขุนพลตะโกนมาแต่ไกล
"อยู่ในห้องน้ำค่ะ" หยาดพิรุณขานรับ
ฝ่ายนั้นวิ่งปราดเข้ามา "โอ๊ะโอ!" ขุนพลอ้าปากพูดไม่ออก ที่เขากล้าทะเล่อทะล่าเข้ามาแบบนี้ก็เพราะเห็นประตูห้องเปิดโล่งโจ้งทิ้งเอาไว้
"มีอะไรวะ" ธามม์ภพรู้สึกหงุดหงิดที่โดนขัดจังหวะ
"คุณฝนตามผมมาทางนี้ด่วนเลยครับ" ขุนพลไม่มีเวลาตอบผู้เป็นนาย
"โอเคค่ะ" หยาดพิรุณยิ้มร่า เธอรอดแล้ว แม้จะรอดเพียงชั่วคราวก็ตามเถอะ
"จะไปไหนกันแล้วผมล่ะ?" ธามม์ภพถามอย่างไม่สบอารมณ์ จะทิ้งกันกลางคันแบบนี้ได้ยังไง!
"คุณธามม์รอก่อน ทับทิมโดนงูกัดครับ"
"ห๊า!!!" หยาดพิรุณแทบลมจับ นึกอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเสียตอนนี้
"เร็วครับ ตามผมมาทางนี้"
เวรกรรม นี่มันหนีเสือปะจระเข้ชัดๆ!!! หญิงสาวถึงกับก้าวขาไม่ออก
*********
"คุณเป็นพยาบาลจริงๆหรือเปล่าเนี่ย?" ธามม์ภพถามเสียงแข็ง สีหน้าจริงจัง
"ก็เป็นสิ...ทำไมคุณถามหนูแบบนี้" เธอยืนกราน
"ดูเหมือนคุณไม่พร้อมทำงานเอาซะเลย ถ้าดูแลผมแค่นี้ไม่ได้ก็ลาออกไปเลยนะ ผมจะจ่ายค่าจ้างเดือนแรกให้ละกัน"
"คุณทำแบบนั้นไม่ได้นะคะ" งานนี้สำคัญกับเธอมาก
"ผมจ่ายเดือนล่ะแสน ผมคาดหวังว่าจะได้รับการดูแลที่ดีที่สุดจากคุณ"
น้ำเสียงของเขาเรียบนิ่งทว่ากระแทกใจเหลือเกิน จนคนฟังหน้าชา
ดวงตาคมกริบมองหน้าหญิงสาวอย่างครุ่นคิด ก่อนจะถามออกไป "ไหนบอกว่าเคยดูแลผู้ป่วยที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ หรือว่าคุณแค่โกหกย่าผม"
"หนูจะดูแลคุณให้ดีที่สุดค่ะ"
*********

***** ดาวน์โหลดตัวอย่างไปอ่านดูก่อนนะคะเผื่อโดนใจ....