จงรัก จงหลง

ความรัก ความหลง ความหลงผิด
ก่อให้เกิดอารมณ์แห่งความพิศวาส ทำให้คนสองต้องมาเป็นคู่กัน ทั้งความจริงและความฝัน ตลอดกาล...

นวลเดินผ่านพุ่มไม้ ผ่านต้นไม้ใหญ่ที่ทอดยอดสูงเสียดฟ้า เงาของต้นไม้บิดเบี้ยวไปตามแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมาเป็นหย่อมๆ เสียงฝีเท้าที่ย่ำไปบนพื้นดินดังแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน ราวกับนางเป็นเพียงวิญญาณที่ล่องลอยไปในอากาศ
จุดหมายปลายทางของนวลคือ กระท่อมของหมอผีพลาย ซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากเรือนของนางนัก หากแต่เส้นทางในยามราตรีที่ปกคลุมไปด้วยความมืดมิดและไร้ผู้คน ก็ดูเหมือนจะยาวไกลกว่าที่เคยเป็นในยามกลางวัน ร่างกายของนวลยังคงเคลื่อนที่ไปอย่างไม่หยุดยั้ง ถูกพลังเร้นลับบางอย่างที่มองไม่เห็นดึงดูดเข้าหาหมอผีหนุ่มผู้เป็นเจ้าของเวทมนตร์แห่งตุ๊กตาดินเผา
เมื่อมาถึงหน้ากระท่อมของพลาย นวลก็หยุดยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับกำลังรอคอยอะไรบางอย่าง ประตูไม้ของกระท่อมที่ปิดสนิทก็ค่อยๆ แง้มออกช้าๆ ราวกับมีมือที่มองไม่เห็นเปิดมันออกให้ นวลก้าวเข้าไปในกระท่อมอย่างไม่ลังเล ราวกับเป็นบ้านของตนเอง แสงเทียนริบหรี่จากภายในกระท่อมส่องกระทบใบหน้าของนาง เผยให้เห็นโครงหน้าอันงดงามที่ยังคงหลับใหล
พลายที่กำลังนั่งสมาธิอยู่บนพื้นไม้กลางกระท่อม ลืมตาขึ้นช้าๆ เขาเฝ้ารอคอยช่วงเวลานี้มาตลอดทั้งคืน ดวงตาคมกริบของเขามองไปยังร่างอรชรที่กำลังก้าวเข้ามาในกระท่อมอย่างแผ่วเบา รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา เขารู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น และนี่คือผลลัพธ์ของเวทมนตร์ที่เขาได้ร่ายเอาไว้