SET หนังสือเสียง ท่านประธานร้ายและลูกๆ

หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 3 เล่ม คือ

The guy next door รักนายผู้ชายข้างห้อง (หนังสือเสียง)
รักเธอเสมอมา (หนังสือเสียง)
เล่ห์รักท่านประธานร้าย (หนังสือเสียง)

-เล่ห์รักท่านประธานร้าย-
ท่านประธานหนุ่มใหญ่โมโหหนักเมื่อพลาดการประกวดราคาก่อสร้างถึงสองงานติดกัน โดยเสียทีให้คู่แข่งที่เคยมีนอกมีในกันมาก่อน เมื่อจับสปายสาวที่เข้ามาสืบความลับได้คาหนังคาเขา เซฟเฮาส์และสารพัดวิธีล้วงความลับจึงถูกงัดออกมาใช้
---------
นิ้วแข็งๆ ปลดกระดุมเครื่องแบบลงมาสองเม็ดอย่างอ้อยอิ่ง แล้วกุมสาบเสื้อทั้งสองข้างไว้พลางเอ่ยถามด้วยเสียงกดต่ำราวกับจะข่มขู่กัน “ว่าไง จะยอมบอกความจริงมาไหม”
“ไม่” แม่บ้านสาวตอบเสียงสั่นแต่ยังต่อตาไม่หลบ มือน้อยกุมอยู่ที่ข้อมือของผู้รุกราน
“ไม่บอกแน่นะ” เขาข่มขู่ด้วยเสียงเหี้ยมเกรียม
“ไม่” เสียงปฏิเสธอ่อนแรงลงมาก
“เลือกเองนะ” พูดจบมือแข็งแรงก็กระชากสาบเสื้อยูนิฟอร์มออก กระดุมเม็ดเล็กกระเด็นไปคนละทิศละทาง เปิดเผยโนมเนื้อขาวผ่องในผ้าลูกไม้ยวนตา
---------
เชลยสาวจะยอมคายความลับหรือไม่ และใครคือผู้บงการอยู่เบื้องหลัง โปรดติดตาม...
**คำเตือน**
พระเอกเรื่องนี้เป็นโคแก่วัยเฉียด 50 ที่หน้ายังตึงและกล้ามฟิตเปรี๊ยะ
นางเอกเป็นสาววัย 35 ที่ชอบวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์
ใครไม่นิยมแนวนี้ โปรดเลื่อนผ่าน แต่ท่านอาจจะพลาดความฟินก็เป็นได้

-รักเธอเสมอมา-
เรื่องราวของคนแอบรักที่กลายเป็นคนคลั่งรัก

“แต่งงานกันไหม” วาโยเอ่ยชวนอีกครั้งด้วยเสียงนุ่ม ดวงตาลุ่มลึก
อัคริมาหายใจสะดุดหัวใจเต้นรัวขึ้น “ไม่เอาละ ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว”
“ไม่ได้ล้อเล่นผมพูดจริงๆ แม่ผมอยากให้แต่งงานกับลูกสาวของสามีใหม่เขา ผมไม่อยากแต่ง”
“งั้นก็ปฏิเสธไปค่ะ อย่าหาห่วงอื่นมาสวมเพื่อเลี่ยงพันธะนั้น”
“คุณจะไม่ช่วยผมเหรอ”
“มีใครเขาช่วยกันแบบนี้บ้าง”
“ผมมีที่ดินริมน้ำร้อยตารางวากับบ้านหลังน้อยบนเนินเป็นสินสอดนะ สนใจไหม”
----------
“ไม่นะ มันไม่ถูกต้อง” เธอยืนยัน “เราแต่งงานกันเพราะข้อตกลงนั่น ไม่ได้แต่งกันจริงๆ สักหน่อย เพราะงั้นเรา...ระ...เราจะไม่ทะ...ทำแบบนี้” หางเสียงสั่นพูดจาอึกอักเพราะสมาธิแตกกระเจิง
“แบบหนายย” เขาลากเสียงคำหลังตอนที่จูบลงบนหน้าท้องขาวผ่อง
“บะ...แบบนี้” มือเรียวประกบลงที่สองข้างแก้มของวาโย
ชายหนุ่มไม่ตอบคำแต่พลิกหน้ามาจูบที่ฝ่ามือ และใช้ริมฝีปากดูดดึงนิ้วเรียว ที่ทำเอาช่องท้องของเธอวูบวาบไปหมด
“เราแต่งงานกันจริงๆ และเราจะทำแบบนี้” คราวนี้ริมฝีปากเขาลดต่ำลงไปที่จุดบรรจบของต้นขาทั้งสองข้าง ลงมือทำอะไรบางอย่างที่ทำให้นิ้วเท้าทั้งสิบของเธอจิกเกร็งไปหมด
“ขะ...ขี้กะ...โกง” อัคริมากัดฟันประณาม มองเห็นลางแพ้อยู่รำไร
“ยอมรับ” เขาเงยหน้าขึ้นมาตอบ ยิ้มร้ายๆ ก่อนจะกดริมฝีปากกลับลงไปที่จุดเดิม
จุดที่ทำเอาเธอร้องร่ำคร่ำครวญจนเสียงแหบเสียงแห้ง

-The guy next door รักนายผู้ชายข้างห้อง-
ลัลน์ลลิตหนีออกจากบ้าน เพราะถูกพ่อบังคับให้ไปดูตัวเพื่อเตรียมแต่งงาน
เรื่องอะไรจะยอมโดนจับคลุมถุงชนตั้งแต่เพิ่งจบปริญญาตรี
ชีวิตนี้ยังมีอะไรน่าสนใจกว่าการมีแฟนและการแต่งงานอีกมาก

แต่แล้วในบ่ายวันฝนหลงฤดูโปรยปราย
เมื่อเธอร่วงลงในอ้อมแขนของหนุ่มข้างห้อง เป้าหมายก็พลันเปลี่ยน
อยากมีแฟนรูปหล่อกล้ามแน่น ทำอาหารอร่อย
แค่นี้ทำไมมันยากจัง

ไหนจะต้องตบตีกับชะนีอีกหลายนาง
ไหนยังจะต้องหลบไม่ให้คนที่บ้านเอาตัวกลับไปแต่งงาน

คนสวยเพลีย!

“ขี้ขลาด” ตุลธรยั่ว “พี่นึกว่าลัลน์จะกล้ากว่านี้นะ”
“ลัลน์ไม่ได้ขี้ขลาดสักหน่อย ลัลน์แค่เป็นคนรอบคอบและหัวใจบอบบาง” ดวงตากลมช้อนมองคนตรงหน้าอย่างซุกซน ก่อนจะหลุบลงซ่อนประกายตาวาวๆ นั้นเสีย
“เด็กช่างยั่ว” เขากลับว่าเสียอย่างนั้น
“แน้...” เธอเงยหน้าขึ้นพูดได้เพียงแค่นั้น เพราะถูกคนที่เถียงไม่ชนะรุกรานเอาดื้อๆ
ริมฝีปากอิ่มเต็มแบบผู้ชายที่เธอกับส้มสวยเห็นตรงกันว่า ‘น่าจูบ’ ประทับลงมาบนริมฝีปากเธออย่างแนบแน่น ทั้งบดเคล้าเอาแต่ใจและพยายามแยกแย้มริมฝีปากของเธอออกเพื่อสอดลิ้นร้อนๆ เข้ามารุกไล่
หัวใจดวงน้อยของลัลน์ลลิตเต้นกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายราวกับจะล่องลอยอยู่ในละอองหมอกสีชมพู ไม่รู้ตัวเลยว่าถูกผลักให้ลงนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟาหนังตัวโต มีร่างสูงใหญ่ตามมาคลุกเคล้าตั้งแต่เมื่อไร
“พี่อยากทำแบบนี้มาตั้งแต่วันนั้นแล้ว” ตุลธรบอกตอนที่ผละริมฝีปากออกเพื่อให้มือใหม่หัดจูบได้พักหายใจ
“วันไหน” ลัลน์ลลิตถามเสียงหงุงหงิง ดวงตายังเลื่อนลอยไม่เป็นตัวของตัวเอง เพราะประสบการณ์แปลกใหม่ที่ไม่เคยเจอมาก่อน
------------------
“พี่เท็น!” เธอร้องเรียกชื่อเขาเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่คุกคามอยู่แถวๆ สะโพก
“จ๋า” เสียงทุ้มขานรับอ่อนหวาน
“ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะ” ลุกก่อนที่เธอจะใจอ่อน
“ลุกแล้ว ลุกจนแข็งเป็นหินแล้ว ถ้ามากกว่านี้เรียกว่าฟอสซิลเลยเถอะ”
“ไอ้บ้า! ลามก” กำปั้นเล็กๆ ทุบลงไปที่อกกว้างแบบไม่ออมแรง หน้าหวานแดงก่ำ พยายามทั้งผลักทั้งดันคนที่นอนก่ายอยู่ให้ออกไปพ้นตัว