อยู่กับตัวเอง ไม่เป็น

เราเคยลองนั่งอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรเลยสักสิบนาทีไหม
ไม่แตะโทรศัพท์
ไม่เปิดเพลง
ไม่เปิดซีรีส์ไว้เป็นเสียงกลบความเงียบ
ไม่หยิบอะไรมาเคี้ยวเล่น
แค่ อยู่กับตัวเองล้วนๆ
ถ้ารู้สึกอึดอัดตั้งแต่นาทีที่สอง นั่นไม่ใช่เรื่องแปลกเลย
เพราะคนส่วนใหญ่ในยุคนี้ อยู่กับตัวเองไม่เป็น
ทั้งที่ "ตัวเอง" คือคนที่เราควรอยู่ด้วยให้ได้ที่สุด
เราตื่นมาแล้วหยิบมือถือก่อนแปรงฟัน
รู้เรื่องของคนอื่นในโลกมากกว่าความรู้สึกของตัวเอง
เรากินข้าวไป ดูอะไรไปหลายหน้าจอโดยไม่รู้รส
เราเลื่อนผ่านโพสต์คนอื่น แล้วรู้สึกแย่กับชีวิตตัวเองโดยไม่รู้ตัว
เรานั่งอยู่กับใครก็ยังเปิดโทรศัพท์อยู่ตลอดเวลา
เราไม่ได้เบื่อหรอก เราแค่ไม่รู้จะทำอะไรกับ "ความเงียบในใจตัวเอง" ดี
หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เขียนขึ้นมาเพื่อบอกให้คุณเลิกใช้มือถือ
ไม่บอกให้คุณไปบวช หรือปิดตนเองจากโลก
แต่มันเขียนขึ้นเพื่อชวนคุณกลับมาฟังเสียงภายในอีกครั้ง
ไม่ใช่เสียงเตือนจากแอป แต่เป็นเสียงของความรู้สึกที่คุณละเลย
เสียงของใจที่ยังไม่ได้รับการใส่ใจเท่าที่ควร
เสียงของ "ตัวเอง" ที่เงียบลงไปทุกวัน
เมื่อเราอยู่กับตัวเองไม่เป็น เราจะพึ่งพาอะไรภายนอกมากเกินไป
เราจะกลัวความเงียบเหมือนกลัวอะไรบางอย่าง
เราจะกลบความสับสนด้วยความบันเทิง
เราจะกลัวการหยุดนิ่งเหมือนมันคือความล้มเหลว
แต่ความจริงคือ
ความนิ่ง คือความชัดเจน
ความเงียบ คือพื้นที่ให้เราเข้าใจสิ่งที่เคยไม่เข้าใจ
ความอยู่กับตัวเองได้ คือรากฐานของการใช้ชีวิตแบบมั่นคง
ถ้าคุณรู้สึกว่า "อยู่กับตัวเอง ไม่เป็น"
แปลว่าคุณไม่โดดเดี่ยว
เพราะเราทุกคนต่างกำลังเรียนรู้สิ่งเดียวกันอยู่
ขอให้หนังสือเล่มนี้เป็นเพื่อนสักเล่มหนึ่ง ที่ช่วยให้คุณค่อยๆ เป็นเพื่อนกับตัวเอง ได้อีกครั้ง อย่างแท้จริง