เสี้ยวนาทีที่ท้องฟ้าเริ่มสดใส

เพราะความดื้อรั้นไม่อยากเรียนของสกาย ทำให้พ่อกับแม่ส่งเขาไปอยู่กับยายที่บ้านนอก ที่นั่นเขาได้เจอกับนาทีที่อยากจะเรียนแต่ก็ไม่มีโอกาส ซึ่งต่างจากเขาคนละขั้ว สกายถูกส่งให้มาทำนาที่นี่และนาทีกลายเป็นคนช่วยเขา ทั้งคู่อยู่ด้วยกันบ่อยครั้งจนเกิดความรู้สึกบางอย่างที่พวกเขาเองก็ไม่แน่ใจว่ามันคือความรักหรือเปล่า กว่าจะรู้ตัวอีกทีว่ารักแค่ไหน ก็ในวันที่ถูกกีดกันให้ต้องถอยห่างออกไปเสียแล้ว
........................................................
"กูว่ามันไม่ใช่ว่ะกาย เราพอแค่นี้ดีกว่า มึงกับกูก็แค่เหงา"
"สำหรับกูมันไม่ใช่แค่เหงาว่ะ มันมากกว่านั้น กูแค่ไม่รู้จะบอกยังไง แต่กูอยากขอเวลามึงก่อน อย่าเพิ่งตัดสินความรู้สึกของเราได้มั้ยวะ"
"พอเถอะกาย ไม่ว่ามึงจะรู้สึกยังไงก็ไม่เกี่ยวกับกู กูยืนยันว่ากูจะหยุด"