นางรองคนนี้...ขอเปลี่ยนพระเอก! ยุค 70

"เสวี่ยเอ๋อร์ " สาวงามสะคราญโฉม ผู้เพียบพร้อมไปทุกสิ่ง ทั้งผิวพรรณขาวผ่อง รูปร่างอรชรบอบบาง ชนิดที่ว่าลมพัดยังแทบปลิว... ชีวิตของเธอควรจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ
แต่แล้ววันหนึ่ง เธอกลับตื่นขึ้นมาพร้อมความจริงอันน่าตกตะลึง! แท้จริงแล้วเธอคือ นางรองตัวสร้างเรื่อง ในนิยายยุค 70s ที่แสนจะน้ำเน่าเรื่องหนึ่ง!
ในนิยายเรื่องนั้น พระเอกกับนางเอกรักกันหวานชื่นจนน้ำตาลเรียกพี่ ส่วนเธอน่ะเหรอ?
ดันไปหลงรักพระเอกหัวปักหัวปำ กลายเป็นตัวประกอบที่ถูกนำมาเป็นตัวสร้างเรื่องกับนางเอกผู้แสนดีทุกกระเบียดนิ้ว!
โธ่เอ๊ย! ชะตาอะไรจะอาภัพได้ขนาดนี้!
แต่แล้ว... โชคชะตากลับเล่นตลกอีกครั้ง! ระหว่างการนัดบอดในโรงน้ำชาแห่งหนึ่ง "เสวี่ยเอ๋อร์ " ได้พบกับชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ขายาว ใบหน้าคมคาย ทว่าแฝงไว้ด้วยความเย็นชา...
"เทียนหลง" นายทหารหนุ่มผู้เงียบขรึมคนนั้น กลับทำให้หัวใจของเธอเต้นระรัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
ชายหนุ่มผู้เย็นชาคนนี้ เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ กลับเผยท่าทีเขินอายจนใบหูแดงก่ำ พร้อมเอ่ยคำมั่นสัญญาที่ทำเอาเธอถึงกับอึ้ง!
"ผมซักผ้า ทำกับข้าวเป็นนะ" เขาเอ่ยเสียงห้าว "ถึงแม้จะมีน้องชายคนหนึ่ง แต่เขาก็เป็นเด็กดี ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้คุณแน่นอน"
ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีเจ้าตัวน้อยวัยหกขวบ ผู้เป็นน้องชายของเขา เกาะแขนเสื้อเขาแน่น ใบหน้าเล็กๆ นั้นเต็มไปด้วยความประหม่า ดวงตากลมโตสั่นระริก พร้อมเอ่ยเสียงเล็กๆ อย่างน่าสงสารว่า
"ผมช่วยพี่เทน้ำล้างเท้าได้นะครับ"
โอ้โห! แบบนี้มันไม่ดีกว่าพระเอกในนิยายเป็นร้อยเท่าพันเท่าเลยเหรอ! แบบนี้สิถึงจะเรียกว่า ของจริง!