ชายาก้นครัวของท่านอ๋องเทพสงคราม

วันกลับเข้าเมืองของอ๋องเทพสงครามประชาชนพากันออกมาต้อนรับเขาอย่างเนืองแน่น เต็มสองข้างถนนทางเข้าเมืองจรดถึงหน้าจวนของเขา แต่สายตาคู่คมที่ดุดันมองตรงไปข้างหน้าโดยไม่สนใจผู้ใด เขาขี่ม้าตัวสูงใหญ่สีดำมะเมื่อมดูน่าเกรงขาม มันเดินเยื้องย่างนำหน้าขบวนทหาร เสียงโห่ร้องต้อนรับกองทัพที่เพิ่งชนะศึกกลับมาอย่างเกรียงไกร อ๋องเทพสงครามที่ขี่ม้านำขบวนมาตามทางเดินกลับเข้าเมือง โดยมีทหารคอยกันผู้คนสองข้างทางไม่ให้ล้ำเข้ามาในถนนขณะที่กองทัพกำลังยาตรากลับเข้าเมือง


อยู่ ๆ ก็มีร่างสตรีนางหนึ่งกลิ้งหลุนๆออกมาหล่นอยู่ตรงหน้าม้าทมิฬตัวสูงใหญ่ของท่านอ๋องเทพสงครามที่ใครๆก็ต่างครามเกรง ทหารรีบวิ่งเข้ามาจับตัวสตรีนางนั้นไว้ ดวงตากลมโตของนางเบิกโพลงอย่งตกใจ ท่านอ๋องเฟยเทียนจ้องมองสตรีที่ถูกทหารของเขาจับเอาไว้อยู่เบื้องหน้าม้าของเขา ดวงตากลมโตค่อยช้อนตาขึ้นมอง ใบหน้าของชายที่น่าเกรงขามตรงหน้า ตัวของนางสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว



ดวงตาคมดุสบเข้ากับดวงตากลมโตเหมือนดังดวงตาของกวางน้อยนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาคู่คมมีร่องรอยบางอย่างปรากฏขึ้น ริมฝีปากหนายกขึ้นเล็กน้อย คนสนิทของเขาดึงบังเหียนม้าขึ้นมาด้านหน้าแล้วร้องบอกทหารให้พาตัวสตรีนางนั้นหลบไปให้พ้นทาง แล้วขบวนก็เคลื่อนตัวต่อไป อ๋องเฟยเทียนดึงบังเหียนม้าให้ออกเดินต่อไปเช่นเดิม ดวงตาคู่คมมองตรงไปข้างหน้าเหมือนไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น แล้วขบวนก็ค่อยๆเคลื่อนผ่านหน้าโรงเตี้ยมเล็กๆ ที่อยู่แถบชายเมืองนั้นไปทันที