พบ เพื่อ พราก

คนในอ้อมกอดเขามีหยาดน้ำคลอหน่วยตา หากจะมีสักคนที่เป็นคนผิด คนคนนั้นคือเขา ผิดที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ เขาผ่านโลกมามาก ใช้ชีวิตวัยหนุ่มมาคุ้มแสนคุ้ม แตกต่างจากปาฏลีที่ไม่เคยแตะต้องเรื่องพวกนี้ หญิงสาวจึงอ่อนไหวไปตามทางที่เขาจับจูง หล่อนตกเป็นของเขาแล้วโดยสมบูรณ์

"มันไม่ใช่อารมณ์ชั่ววูบ การที่ผมมีอะไรกับกวางไม่ได้เกิดจากความผิดพลาด"
สายตาหล่อนกำลังบอกเขาว่าอย่าทิ้งไปไหน เขาจะทิ้งไปได้อย่างไร การทำแบบนั้นเท่ากับว่ากดชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งให้ต่ำลง
"ผมบังคับกวางหรือเปล่า"

"เปล่าค่ะ คุณโอมไม่ได้บังคับ กวางเต็มใจ"

กรัณย์ทาบริมฝีปากเขากับเปลือกปากสีชมพูบวมช้ำจากการถูกเขาบดจูบก่อนหน้านี้ ฝนด้านนอกยังตกหนัก ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ตามพยากรณ์อากาศอย่างเร็วก็คงเป็นช่วงบ่าย ซึ่งกว่าจะถึงตอนนั้น เขายังสามารถสอนบทรักแก่ปาฏลีได้อีกหลายรอบ