เผลอใจรักพี่ว้ากหน้านิ่ง

“เข้ามา” ฉันผลักประตูเข้าไปตามที่คนข้างในบอกแล้วเดินตรงไปนั่งตรงหน้าเขา “มีอะไร”
“ฉันมาคุยเรื่องเมื่อวาน”
“เมื่อวานเธอไม่ได้แทนตัวเองแบบนี้” พี่เปอร์มองหน้าฉันพร้อมกับกระตุกยิ้มส่งมาให้อย่างกวนๆ อดทนไว้น้ำอิงเพื่อเงินสนับสนุน
“น้ำอิงมาคุยเรื่องขอสปอนด์เซอร์จากพี่เปเปอร์ค่ะ”
“ฮึ!! เวลาพูดเพราะ ก็น่ารักดีนิ” ตึกๆ ตึกๆ น่ารักงั้นเหรอ ยกยิ้มมุมปากด้วย แล้วทำไมหัวใจของฉันเต้นแรงแบบนี้ละ
“แล้วสรุปพี่ตกลงใช่ไหมคะ”
“ไม่มีใครให้เงินคนอื่นฟรีๆหรอกนะ น้องน้ำอิง”
“เดี๋ยวอิงจะทำรายงานมานำเสนอ” ฉันพูดขึ้น
“ฮึ! รายงานไม่สำคัญหรอก ถ้าเธอยอมรับข้อเสนอ เงินจะพร้อมโอนทันที”
“ตุกติกเหรอ” มองหน้าเขาพูดขึ้นเสียงรอดไรฟัน “ข้อเสนออะไร”
“มาเป็นไม้กันหมาให้ฉัน”