คุณแม่ลูกสามไม่เป็นแล้วสะใภ้ที่ถูกรังแก 70's

เพราะคลอดลูกสาวแฝดสามที่ไม่มีใครต้องการออกมา ทำให้ร่างกายของสวี่สุ่ยหลินเสียหายจนไม่อาจตั้งครรภ์ได้อีก ดังนั้นเธอจึงกลายเป็นสะใภ้ที่ต่ำต้อยที่สุดในบ้าน เพราะเธอไม่อาจมอบหลานชายให้พ่อแม่สามี ดังนั้นไม่ว่างานอะไรก็ถูกโยนมาให้เธอทำทั้งสิ้น
ส่วนสามีของเธอไปเรียนในวิทยาลัยทหาร ชาวนา และกรรมาชีพทำให้ไม่ได้อยู่เพื่อปกป้องเธอกับลูกสาว
แล้วใครมันจะไปอยากได้ลูกสาวที่พอถึงเวลาก็ต้องแต่งงานออกจากบ้านเหมือนสาดน้ำทิ้งไปกันล่ะ!
ขณะที่ซักผ้าให้บ้านสามีข้างลำธาร เด็กแฝดคนหนึ่งก็ตกลงไปในน้ำ เธอช่วยลูกขึ้นมาได้ แต่ว่าวิญญาณในร่างกลับไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป แล้วสาวยุคใหม่ก็ได้เห็นความดำมืดในจิตใจของสวี่สุ่ยหลิน ทั้ง ๆ ที่เป็นฝ่ายยอมให้แม่สามีข่มเหงรังแก แต่กลับคิดว่าลูก ๆ ตายไปสักคนก็ดี จะได้หมดภาระเนี่ยนะ! แก้ปัญหาผิดจุดหรือเปล่าจ๊ะสาว เป็นแม่ก็ต้องเข้มแข็ง อย่าให้ใครมารังแก และปกป้องลูก ๆ ให้ได้
ส่วนสามี...ถ้าเขาเห็นว่ามีลูกชายดีกว่าลูกสาว เธอจะหย่าทันที แต่ถ้าเขาทำตรงกันข้ามล่ะ เธอควรตัดสินใจอย่างไร?
..........
ไม่มีช่องว่างให้สวี่สุ่ยหลินอธิบายหรือทักท้วงใด ๆ เพราะเขาประกบริมฝีปากจูบเธออย่างเร่าร้อน ใช้มือประคองท้ายทอยของเธอให้แหงนเงย เมื่อร่างบางพยายามดิ้นรน ลำแขนแข็งแรงก็โอบรัดร่างจนขยับไม่ได้ มือเย็นยะเยือกลูบไล้เข้ามาใต้เสื้อผ้า กว่าที่เขาจะยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระก็ทำเอาหัวหมุนมึนงงไปหมด ปะติดปะต่อเรื่องราวไม่ถูก ใบหน้าแดงก่ำ แววตาเลื่อนลอย
"ให้ตายสิ! สุ่ยหลิน อย่าพูดเรื่องหย่าอีก"
"มันก็แค่เงื่อนไขน่ะค่ะ ไม่ได้หมายความว่าตอนนี้ฉันอยากหย่ากับคุณสักหน่อย"
"ผมไม่หย่า"
"นั่นหมายความว่าคุณเลือกฉันกับลูกถูกมั้ยคะ"
"อือ! ผมไม่ยอมให้คุณกับลูกต้องลำบากหรอก"
สายตาแน่วแน่ทำให้เธอพยักหน้าอย่างว่าง่าย ก่อนจะเห็นว่าเจ้าตัวน้อยวัยเกือบ 3 ขวบมายืนมองกันหน้าสลอน ท่าทีกล้า ๆ กลัว ๆ ไม่รู้ว่าควรเข้ามาช่วยแม่ดีหรือไม่ เพราะพ่อของพวกหล่อนตัวใหญ่มาก
"ป๊าอย่าตีแม่"
"ป๊าอย่ากัด"
"เดี๋ยวแม่เจ็บ"
ถึงแม้พวกหล่อนไม่กล้าเข้ามา แต่ก็ห่วงมารดามาก ๆ ท่าทางไร้เดียงสานั่นทำให้สวี่สุ่ยหลินระเบิดเสียงหัวเราะอย่างมีความสุข ก่อนจะตรงไปหาลูก ๆ แล้วหอมแก้ม หอมหน้าผากไปคนละทีสองที
"รีบกลับไปที่เตียงเตาเร็ว อากาศหนาวมาก เดี๋ยวแม่ก็ทำกับข้าวเสร็จแล้ว"
"ป๊าตีแม่มั้ย"
"ไม่ตี ป๊าไม่ทำให้แม่เจ็บหรอกจ้ะ"
"แต่ป๊ากัด กัดตรงนี้"
ลี่จูที่ซนกว่าเพื่อนชี้ไปที่ปากของหญิงสาว จนเธออดเม้มปากกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่ได้ ภาระใหญ่หลวงในการอธิบายก็โยนให้เป็นหน้าที่ของเฉินเมิ่งหยวนก็แล้วกัน
..........
ไรต์พานิยายอบอุ่นหัวใจมาเสิร์ฟแล้วค่ะ เรื่องนี้เกี่ยวกับครอบครัว มีเด็ก ๆ น่ารักมาก ที่พิเศษคือเรื่องนี้มีแมวค่ะ...เป็นแมวที่มีมิติวิเศษให้หยิบของได้วันละ 3 อย่าง กับหมาที่ทำหน้าที่เป็นองครักษ์ของเด็ก ๆ
ฝากผลงานน่ารัก ๆ ด้วยนะคะ โปรดกดเรตติ้งเพื่อเอ็นดูนักเขียนด้วยค่ะ

ปล.ไฟล์พิสูจน์อักษรจะอัปเดตสัปดาห์หน้าค่ะ